چکیده:
دولت قانون نوعی از دولت در جامعه شناسی سیاسی است که به طورخاص با نظریه ماکس وبر آغاز شد و دارای سـه بعـد اساسـی اسـت . ایـن سـه بعـد عبارتند از: سیاست های تقنینی ، سیاست های بوروکراتیـک و سیاسـت هـای قضایی . این مقاله در صدد آن است که سیاست های تقنینی دولت در ایـران
خلاصه ماشینی:
"روشن فکران و اشخاصی که اداره کنندگان و تولیدکنندگان مطبوعات ، جراید و کتـب جدید بودند، در میان خود و در نشریات زمانـه ، قـانون را بـه عنـوان تجربـه ای نـو معرفی کرده و اشاعه دادند و آن را به عنوان مفهـومی تـازه در درون یـک «دسـتگاه مفهومی نو» که با مفاهیم دیگری چون مجلس ، مشروطه و آزادی در پیونـد بـود، در میان مخاطبان خود رواج دادند (آدمیت ، ١٣٥١: ٣٥؛ مستشـارالدوله تبریـزی ، ١٣٨٢) مخاطبان مطبوعات ، جراید و کتب جدید نیز گروه هایی از باسوادهای طبقه متوسـط شهری بودند که می توانستند پیام آنها را جذب کنند؛ ازاین رو فضای مطبوعاتی اولین و مهم ترین فضایی بود که بحث از قانون و مطالبه مشروطیت را در کانون مباحث و گفتمان های مردمان زمانه قرار داد.
ایـن قـدرت نوظهـور کـه در نمادهـای متنـوعی چـون گفتمان های اجتماعی ، افکار عمومی ، رفتار جمعی ، انجمن های اجتماعی و نهادهـای جدید متجلی شده بود، می بایست به شکلی مهار و کنتـرل مـی شـد؛ زیـرا پیشـروی متهورانه این افکار و نهادها، قدرت دولت را محدودتر و اوضاع جامعه را آشـفته تـر می کرد؛ چون مطبوعات نماینده و بازنماینده این وضعیت جدید بودند، مهار آنها بـه معنی مهار پیشـروی نیروهـا و افکـار جدیـد بـود؛ ازایـن رو سیاسـت مـداران حتـی سیاسیون مشروطه خواه ، نوگرا و به ویژه روحانیت هرکدام با نیات متفاوت در تعیـین محدودیت و خطوط قرمـز بـرای مطبوعـات هـم داسـتان شـده و بـه تنظـیم قـانون مطبوعات دست زدند."