چکیده:
متعاقب تأسیس شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد در سال 2006، وضعیت حقوق بشر در عربستان سعودی در موارد متعددی مورد توجه شورا قرار گرفته است. در این زمینه، ابتدا به نظام بررسی دورهای جهانی میپردازیم و سپس بررسی دورهای عربستان در دو دورۀ سالهای 2009 و 2013 را تشریح میکنیم. در این راستا توصیههای کشورهای دیگر به عربستان و پاسخهای عربستان به آن توصیهها بیان میشود. سپس به گزارشهای گزارشگران ویژه در سالهای 2008 تا 2014 میپردازیم. در بررسی خود از این گزارشها میکوشیم موضوعاتی را بیان کنیم که گزارشگران ویژه در زمینۀ وضعیت حقوق بشر در عربستان بیان کردهاند. این گزارشها، گسترهای وسیع از موضوعات حقوق بشری از جمله بازداشتهای خودسرانه، آزادی مذهب، خشونت علیه زنان، حقوق بشر مهاجران، ناپدیدی اجباری یا غیرارادی، وضعیت مدافعان حقوق بشر، شکنجه و سایر رفتارهای بیرحمانه، غیرانسانی یا تحقیرآمیز و همچنین آزادی اندیشه و بیان را شامل میشود
Pursuant to the establishment of the united nation human rights council، human rights situation in Saudi Arabia has been considered and evaluated in many cases. First we are going to study on the universal periodic review and then we will examine the periodic review outcome reports of Saudi Arabia in the years 2009 and 2003. In these reports we will read recommendation of other countries and the replies presented by the state. After that we will proceed to study on the reports of special rapporteurs. Such reports incorporate many human rights cases like: false arrests، freedom of religion، violence against women، refugees’ rights، forced disappearance، human rights activists’ situations، torture and other inhuman or degrading treatments and freedom of expression and thought.
خلاصه ماشینی:
"2. Human Rights Council, Report of the Working on the Universal Periodic Review -Saudi فرایند بررسی دوره ای جهانی بدین صورت است که دولت های عضو شورا موارد نگرانی خود از وضعیت حقوق بشر در یک دولت را مشخصا بیان میکنند و متعاقب آن توصیه هایی را به آن دولت ارائه میدهند.
در اینجا بدون پرداختن به جزئیات موارد یادشده ، فقط رئوس موضوعاتی را که گزارشگر ویژه به آنها اشاره کرده است برمیشماریم : _ عدم اجازة تظاهرات مسالمت آمیز (خصوصا برای مدافعان حقوق بشر)؛ _ عدم آزادی بیان دیدگاه ها درخصوص اوضاع سیاسی و اجتماعی کشور در رسانه های جمعی مانند تلویزیون یا روزنامه ها؛ _ عدم آزادی برای درخواست اصلاحات سیاسی؛ _ عدم آزادی در زمینۀ درخواست برای شکل گیری سازمان های حقوق بشری (مانند فقدان اجازة ثبت برای انجمن کار در عربستان که وظیفۀ حمایت از حقوق کارگران را داشت )؛ _ عدم اجازة ابراز حمایت از اصلاحات دموکراتیک یا آزادی بازداشت شدگان ؛ _ عدم اجازة فعالیت های مسالمت آمیز و مشروع برای دفاع از حقوق بشر؛ _ سوءاستفاده از آزادی بیان از طریق اجازه به مقام های کشوری برای توهین و تحریک علیه اقلیت های مذهبی به خصوص شیعیان (مانند سخنرانی امام جمعۀ مسجد ریاض علیه :Observations on communications transmitted to Governments and replies received."