چکیده:
با به رسالت رسیدن پیامبر خاتم (ص) اقوام و قبایلی، مخالفت و دشمنی خود را با دین تازه آغاز کردند در داخل مکه مشرکان و کفار قریش بودند و داخل مدینه قبایلی از یهودیان که با توجه به اطلاعات و اخبار خود از ظهور پیامبر موعود باز هم عناد ورزیدند. اما در کنار این دشمنان متخاصم، نصاری نیز بودند که دشمنی محسوسی نداشتند و گاهی با طرح مسائل اعتقادی خود سعی در نافرمانی پیامبر اسلام و عدم قبول اسلام داشتند مسیحیان نجران از همین گروه بودند که با پای فشاری روی عقیده خود اسلام نیاورده ولی با پیش بینی شکست خود در مباهله مجبور به قبول جزیه و مصالحه شدند. در نتیجه با توجه به نزول کلام وحی در مورد برخورد و شیوه مثبت این گروه با اسلام و مسلمانان، بنای مسیحیان بر تعامل مثبت و دوستی با مسلمانان و نوعی سازش بوده است. این نوشتار در صدد است، رابطه مسیحیان نجران با دولت مدینه النبی را مورد بررسی قرار دهد.
With the mission of reaching the seal of the prophet (pbuh) and Tribal opposition and hostility to the new religion of the pagans and infidels of Quraish began in Mecca and Medina، the tribes of the Jews within their news and information with respect to the advent of the Promised Prophet the malice hidden. But along the hostile enemies، Christians were also not significant hostility and sometimes with the principal issues in disobedience to the Prophet and accepted Islam Najran Christians from Muslim groups who insist on their own opinions، but not to predict Cursing his failure to accept a ransom had been compromised.
As a result، according to the revelation descended on the group's positive attitude and approach to Islam and Muslims، building on the positive interaction and friendship with Muslims and Christians is a kind of compromise is to paper، Najran regard to the Christians have Nabi Madinat examine.
خلاصه ماشینی:
اما در کنار اين دشمنان متخاصـم ، نصاري نيز بودند که دشمني محسوسي نداشتند و گاهي بـا طـرح مسـائل اعتقـادي خـود سـعي در نافرماني پيامبر اسلام و عدم قبول اسلام داشتند مسيحيان نجران از همين گروه بودند کـه بـا پـاي فشاري روي عقيده خود اسلام نياورده ولي با پيش بيني شکست خود در مباهلـه مجبـور بـه قبـول جزيه و مصالحه شدند.
رسالت آن حضرت صرفا در حوزه تبليغ محدود نشده و ضمن تأييد رسالت پيامبران پيشين که در طول تاريخ پاسخگوي نيازهاي بشريت باشد؛ بـر همـين اسـاس انتظار مي رفت نخستين ايمان آورندگان به پيامبر (صلي الله عليه و آله )، اهل کتاب باشند هـر چنـد که در ميان اهل کتاب (يهود و نصارا) مسيحيان با توجه به زمان شناختي شخصيتي آنان کـه حـول محور اخلاق تنظيم شده بود در مقابل پيام آور وحي الهي به ديده مثبت برخورد کردند؛ اما يهوديـان که شخصيت فرهنگي و تربيتي آنها با ماديات گره خورده بود علي رغم شناخت آن بزرگوار در مقابل حضرتش در مجموع موضع مثبتي اتخاذ نکردند.
سوالات مطرح شده عبارتند از: -با توجه به کلام وحي، رابطه و تعامل مسيحيان نجران با دولت نبوي چگونه بوده است ؟ -چرا خداوند نصارا را نزديکترين دوستان خدا و مسلمين معرفي ميکند؟ -ديدگاه و ارتباط ديگر مسيحيان با پيامبر اسلام چگونه بود؟ به نظر ميرسد آن گروه از مسيحيان که معتقد به آمدن پيامبر(صلي الله عليه و آله ) بشـارت داده شده ، توسط عيسيعليه سلام بودند در تنظيم روابط حسنه خـود بـا دولـت مدينـه مشـکلي نداشـتند.