چکیده:
در این تحقیق برای نشان دادن اثر سرمایه ی اجتماعی بر رشد اقتصادی ایران بر اساس شاخص فوکویاما، از متغیرهای تعداد پرونده های مختومه ی چک های بلامحل و اختلاس و ارتشای سرانه به عنوان متغیر کاهش سرمایه ی اجتماعی استفاده شده است. همچنین با استفاده از متدولوژی ARDL، مدل سولوی تعمیم یافته (MRW) که توسط ایشی و سوادا (2008)بسط داده شده است، برای دوره ی زمانی 1385- 1349 تخمین زده شده است. بر اساس ضرایب کوتاه مدت و بلند مدت، در هر دو مدل بین کاهش سرمایه ی اجتماعی و رشد اقتصادی رابطه ی معکوس وجود داشته است، به طوری که کشش GDP سرانه نسبت به چک های بلامحل برابر 16/0- و نسبت به پرونده های اختلاس و ارتشا برابر 06/0 بوده است. ضریب ECM در مدل استفاده شده از تعداد پرونده های چک های بلامحل برابر با 79/0- و در مدل اختلاس و ارتشا برابر با 86/0- بوده است که از نظر آماری معنی دار و سرعت تعدیل به سمت تعادل بلند مدت نسبتا بالا بوده است. بنابراین، با توجه به نتایج به دست آمده، سرمایه ی اجتماعی در ایران رو به کاهش بوده است. در سطح خرد، ارتباط دوستانه ی والدین با فرزندان و رسیدگی هر چه بیشتر به آموزش آنان و آشنایی فرزندان با دین و آموزش های دینی برای ارتقای سطح سرمایه ی اجتماعی ضروری است. در سطح کلان نیز برخورد شدید دولت با عوامل فساد و نابود کننده ی سرمایه ی اجتماعی برای افزایش سرمایه ی اجتماعی لازم است.
خلاصه ماشینی:
بررسی تأثیر سرمایهی اجتماعی بر رشد اقتصادی ایران دکتر مهدی صفدری، دکتر محمد حسین کریم و محمد رسول خسروی تاریخ وصول: 17/11/1386 تاریخ پذیرش: 10/4/1387 چکیده: در این تحقیق برای نشان دادن اثر سرمایهی اجتماعی بر رشد اقتصادی ایران بر اساس شاخص فوکویاما، از متغیرهای تعداد پروندههای مختومهی چکهای بلامحل و اختلاس و ارتشای سرانه به عنوان متغیر کاهش سرمایهی اجتماعی استفاده شده است.
بر اساس ضرایب کوتاه مدت و بلند مدت، در هر دو مدل بین کاهش سرمایهی اجتماعی و رشد اقتصادی رابطهی معکوس وجود داشته است، به طوری که کشش GDP سرانه نسبت به چکهای بلامحل برابر 16/0- و نسبت به پروندههای اختلاس و ارتشا برابر 06/0 بوده است.
در این تحقیق با در نظر گرفتن تعداد پروندههای چکهای بلامحل به عنوان شاخص سرمایهی اجتماعی، اثر معنی دار کاهش سرمایهی اجتماعی بر رشد اقتصادی را نتیجه گرفته است.
این نتیجه از وجود رابطهای مثبت بین اعتماد که مؤلفهی مهم سرمایهی اجتماعی است و رشد اقتصادی خبر میدهد، به طوری که در کوتاه مدت کشش متغیر تعداد پروندههای سرانهی چکهای بلامحل نسبت به GDP سرانه، حدود 3 درصد و در وقفهی سوم حدود 7 درصد است.
نتایج نشان میدهد که بین کاهش سرمایهی اجتماعی و رشد اقتصادی رابطهی معکوس وجود دارد، به طوری که کشش GDP سرانه نسبت به چکهای بلامحل سرانه برابر با 16/0- و نسبت به پروندههای اختلاس و ارتشای سرانه برابر با 06/0- است.
Three Simple Models of Social Capital and Economic Growth.