چکیده:
شبکه های اجتماعی مجازی را میتوان یکی از عوامل مهم تاثیرگذار بر تمایل شهروندان به شرکت در انتخابات و همچنین گرایش به هر یک از گروه های سیاسی مشروع در کشور دانست . بر این اساس ، هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر شبکه های اجتماعی بر تمایل افراد به شرکت در انتخابات و همچنین گرایش سیاسی آنها بوده است . جامعه آماری این پژوهش ، دانشجویان کلیه دانشگاه های سطح شهر اصفهان را در سال تحصیلی ٩٥-١٣٩٤ شامل میشود که به روش نمونه گیری خوشه ای ٣٠٦ نفر از آنان به عنوان حجم نمونه انتخاب شده و با روش پیمایش مورد مطالعه قرار گرفته اند. نتایج نشان میدهد در حالی که افزایش فعالیت در شبکه های اجتماعی موجب بالا رفتن میزان مشارکت انتخاباتی میشود، واقعی تلقی کردن محتوای شبکه های اجتماعی و همچنین افزایش مصرف روزانه چنین شبکه هایی تاثیر منفی بر تمایل افراد به شرکت در انتخابات داشته است . در نهایت ، یافته های پژوهش حاکی از آن است که شبکه های اجتماعی حتی بر گرایش های سیاسی افراد تاثیر میگذارند؛ به طوری که در اغلب موارد افرادی که از شبکه های اجتماعی استفاده میکنند، بیشتر از دیگران به سمت گروه های سیاسی اصلاح طلب گرایش دارند.
خلاصه ماشینی:
در ایـن زمینـه ، هرچند پژوهش های زیـادی در خصـوص تـأثیر اینترنـت بـر مشـارکت سیاسـی در کشـور صورت گرفته است (احمدی، ١٣٩٣؛ عـدلیپـور و همکـاران ، ١٣٩٣؛ هرسـیج و همکـاران ، ١٣٩٢؛ جعفری و روحانی، ١٣٩٤ و عبـداللهیان و حقگـویی، ١٣٨٨) بـه نظـر مـیرسـد کـه پژوهش های مرتبط با تأثیر شبکه های اجتماعی مجازی بر روی مهـم تـرین سـطح مشـارکت سیاسی؛ یعنی مشارکت در انتخابات و همچنین گرایش سیاسـی افـراد (گـرایش بـه سـمت اصول گرایی یا اصلاح طلبی) کمتر بوده اسـت ؛ بنـابراین ، بـا توجـه بـه خلأهـای موجـود در ادبیات تجربی در این زمینه ، در پژوهش حاضر تلاش شده است با تقسیم بنـدی شـبکه هـای اجتماعی مجازی به چهار بعد (مدت زمان عضویت در شـبکه هـای اجتمـاعی، مـدت زمـان استفاده از شبکه های اجتماعی در طول شـبانه روز، میـزان فعـال بـودن افـراد در شـبکه هـای اجتماعی و سرانجام میزان واقعی تلقی کردن محتوای شـبکه هـای اجتمـاعی) بـه بررسـی و ارزیابی تأثیر جنبه های مختلف شبکه های اجتماعی مجازی بر مشارکت انتخابـاتی و گـرایش سیاسی در بین دانشجویان دانشگاه های مختلف سطح شهر اصفهان پرداخته شود.
از سوی دیگر هنگام مطالعه بر روی تأثیر شبکه هـای اجتمـاعی مجـازی بر فعالیت سیاسی نیز بیشتر به مؤلفه مشارکت سیاسـی بـه معنـای کلـی پرداختـه انـد و هیچ کدام بر تصمیم گیری افراد برای شرکت یا خودداری از شرکت در انتخابـات تمرکـز نکرده اند (احمدی، ١٣٩٣؛ عدلیپـور و همکـاران ، ١٣٩٣؛ هرسـیج و همکـاران ، ١٣٩٢؛ جعفـری و روحــانی، ١٣٩٤ و عبــداللهیان و حقگــویی، ١٣٨٨)؛ امـا پــژوهش حاضــر برخلاف پژوهش های گذشته سعی دارد تا تمرکز را بر شبکه هـای اجتمـاعی بـه عنـوان ابزار جدید تعاملات اجتماعی در جامعه قرار دهد و به جای تمـامی سـطوح مشـارکت سیاسی، صرفا بر مشارکت انتخابـاتی متمرکـز شـود.
Mass Communication & Society, Vol. 2, No. 3/4, Pp. 105–122.