چکیده:
هدف: هدف این تحقیق بررسی تاثیر پرازوسین )آنتاگونیست گیرنده های ?1 آدرنرژیک(، یوهمبین )آنتاگونیست گیرنده های ?2 آدرنرژیک(، بیکوکولین )آنتاگونیست گیرنده های (GABAA)، CGP35348 )آنتاگونیست گیرنده های (GABAB و لیدوکایین (مسدد کانال سدیم) بر خاصیت ضد درد کابارمازپین در هر دو فاز آزمون فرمالین، در موش کوچک سفید آزمایشگاهی نژاد NMRI بود.
روش: در این مطالعه تجربی - مداخله ای اثر ضد درد کاربامازپین، پرازوسین، یوهمبین، بیکوکولین، CGP35348 و لیدوکایین با تزریق داخل صفاقی این داروها در آزمون فرمالین مورد ارزیابی قرار گرفت. به علاوه تاثیر داروهای فوق بر اثر ضد درد کاربامازپین نیز بررسی گردید. از آزمون فرمالین به عنوان یک مدل درد مزمن استفاده شد. در این مدل، فرمالین 0.5 درصد به عنوان یک ماده محرک دردزا به کف پای موش سوری تزریق گردید و به رفتار حیوان در قبال تزریق فرمالین داده شد. داده های مربوط به دقایق صفر تا پنج به عنوان معیارهای اندازه گیری درد حاد و دقایق 15 تا 60 به عنوان معیار اندازه گیری درد مزمن در نظر گرفته شدند.
یافته ها: تزریق داخل صفاقی مقادیر متفاوت کاربامازپین 3)، 5، 7، 15 و (mg/kg 30، لیدوکایین 5)، 10 و (mg/kg 20، پرازوسین 0.125) و 0.25، (mg/kg 0.5، یوهمبین 0.25)، 0.5 و (mg/kg 1، بیکوکولین 1)، 3 و (mg/kg 5 و CGP35348 100) و (mg/kg 200 در هر دو فاز آزمون فرمالین اثرات ضد درد داشت. هیچ یک از این داروها به استثنای لیدوکایین، تاثیری بر پاسخ ضد درد کاربامازپین نداشت. تجویز همزمان لیدوکایین اثر ضد درد کاربامازپین در فاز اول آزمون فرمالین را تقویت کرد، اما بر فاز دوم تاثیری نداشت. البته ذکر این نکته لازم است که تجویز بیکوکولین (mg/kg 0.75) به بروز هیپرآلژزیا در فاز دوم آزمون فرمالین منجر گردید، که احتمالا به علت انسداد گروهی از گیرنده های GABAA و در نتیجه القای درد می باشد.
نتیجه گیری: با توجه به اثر لیدوکایین بر کاربامازپین در فاز حاد، می توان نتیجه گرفت که دست کم بخشی از اثرات ضد درد کاربامازپین در فاز اول با ساز و کار کانال های سدیمی مرتبط می باشد.
خلاصه ماشینی:
"تعیین اثرات کاربامازپین و پرازوسین در حضور یا در غیاب یکدیگر در آزمون فرمالین به یک گروه از موش ها،محلول دکستروز 5 درصد(بهعنوان شاهد برای پرازوسین)به میزان 10ml/kg و به سه گروه دیگر نیز 30 دقیقه قبل از تزریق فرمالینی مقادیر متفاوت پرازوسین(125/0 و 25/0 و 5/0 (mg/kg به صورت داخل صفاقی تزریق گردید.
در بخش دیگری از آزمایش ها،نتایج آزمون آماری ANOVA دو طرفه بیانگر آن است که با تجویز پرازوسین (0/25 mg/kg) در حضور مقادیر مختلف کاربامازپین،هیچگونه تأثیر متقابلی بین پاسخ های ضددرد پرازوسین و کاربامازپیندر فاز دوم آزمون فرمالین دیده نمیشود.
نمودار 1-پاسخ درد1ناشی از تجویز مقادیر مختلف پرازوسین و کاربامازپین و نیز مقادیر مختلف کاربامازپین در حضور پراوزسین -A فاز اول آزمون فرمالین، -B فاز دوم آزمون فرمالین؛هر ستون نمایانگر میانگین8 آزمایش است ***p>0/001,p>0/05 اختلاف گروه داروی پرازوسین نسبت به گروه شاهد آن در نظر گرفته میشود.
]F(3ṣ28)-37/22ṣp>0/001[ در بخش دیگری از آزمایش ها،نتایج آزمون آماری ANOVA دو طرفه بیانگر آن است که تجویز یوهمبین (0/25 mg/kg) همراه با مقادیر متفاوت کاربامازپین تأثیری بر کاهش اثرات ضددرد مقادیر مختلف کاربامازپین در فاز اول آزمون فرمالین نداشته است.
در بخش دیگری از آزمایش ها نیز نتایج آزمون ANOVA دو طرفه حاکی از آن است که تجویز مقادیر مختلف کاربامازپین در حضور یوهمبین (0/25 mg/kg) هیچ تأثیری بر اثرات ضددرد کاربامازپین در فاز دوم فرمالین نداشته است.
در بخش دیگر از آزمایش ها نیز نتایج آزمون ANOVA دو طرفه حخاکی از آن است که تجویز مقادیر مختلف کاربامازپین(7، 15 و 30 (mg/kg در حضور بیکوکولین (mg/kg 3,1/5ṣ0/75 تأثیری بر اثرات ضددرد کاربامازضین در فاز اول آزمون فرمالین نداشته است."