چکیده:
جهش نسبت مطالبات معوق بانکها در سالهای اخیر همزمان با افزایش قیمت سهام در بورس موجب تغییر نگرش مدیران اعتبارات بانک ها به سمت وثیقههای نقدشونده مانند سهام، برای اعطای تسهیلات شده است. هدف مدیران بانک برای تغییر در سیاست نوع وثیقه جذب شرکت هایی با ارزش اعتباری بالاتر و در نهایت کاهش جیره بندی اعتبارات برای این شرکتها است. در این مقاله با استفاده از روش جفت و جورسازی با امتیازدهی (PSM) به بررسی اثر سیاست تغییر در نوع وثیقه شامل ارزش اعتباری شرکتها و جیره بندی اعتبارات به عنوان متغیرهای نتیجه می پردازیم. اطلاعات استفاده شده شامل پایگاه داده مشتریان حقوقی یکی از بانکهای کشور در سال 91-92 است. اولین متغیر نتیجه ارزش اعتباری شرکت است. متغیر نتیجه دوم نسبت تسهیلات داده شده به هر شرکت به کل تسهیلات بانک به عنوان یک نشانگر از وجود جیره بندی اعتبارات در بانک است. متغیر آزمایش یا برنامه نوع وثیقه براساس نقدشوندگی و غیرنقدشوندگی است. بنابراین گروه کنترل گروهی است که دارای وثیقه غیرنقدشونده مانند وثیقه ملکی یا ماشین آلات و تجهیزات است و گروه برنامه شرکت هایی هستند، که دارای وثیقه نقدشونده مانند سهام شرکتها، سپرده ها و ضمانتنامه است. نتایج بدست آمده نشان میدهد که تغییر در سیاست نوع وثیقه باعث جذب شرکتهایی با ارزش اعتباری بالاتر نشده است. همچنین سیاست چرخش به سمت وثیقه نقدشونده باعث کاهش جیره بندی اعتباری برای شرکتهایی شده است که وثایق نقد شونده دارند.
خلاصه ماشینی:
فصلنامه پژوهش هاي پولي -بانکي سال هشتم ، شماره ۲۵، پاييز ۱۳۹۴ صفحات ۳۳۱-۳۵۴ ارزيابي سياست نوع وثيقه در ارزش اعتباري شرکت ها و جيره بندي وام :رويکرد جفت وجورسازي امتياز غلام رضا کشاورز حداد* هادي حيدري † تاريخ دريافت : ۱۳۹۴/۰۸/۲۳ تاريخ پذيرش : ۱۳۹۵/۰۴/۱۳ چکيده جهش نسبت مطالبات معوق بانک ها در سال هاي اخير هم زمان با افزايش قيمت سهام در بورس موجب تغيير نگرش مديران اعتبارات بانک ها به سمت وثيقه هاي نقدشونده مانند سهام براي اعطاي تسهيلات شده است .
1 Collateral and borrowers’ credit risk 2 Collateral and the lender’s screening and monitoring activities 3 Collateral and loan availability 4 Sorting-by-observed risk 5 Brick & Palia 6 Orgler 7 Bester 8 Stulz & Johnson 9 Adverse selection 10 Moral hazard problems همانطور که در مقدمه ذکر شد برخي از محققين در اين زمينه اثر نوع وثيقه را مهم تر از خود وثيقه مي دانند که از جمله آنها برگر و اودل (۱۹۹۵)،برگر و همکاران (۲۰۰۹)، کياتوکي و مور (۱۹۹۷) و گان (۲۰۰۷) اشاره کرد.
اين شرکت ها در بخش هاي مختلف اقتصادي خدماتي و بازرگاني ، ساختمان و پيمانکاري ، صنعت ، کشاورزي و مالي فعال بوده که ترکيب آنها در سال هاي ۹۱ 1 Manove 2 Longhofer & Santos 3 Rajan & Winton 4 Voordeckers & Steijvers 5 Ono & Uesugi 6 Besankoand & Thakor 7 Inderst & Mueller 8 Net present value و ۹۲ به صورت ۳۲ درصد خدماتي و بازرگاني ، ۶۵ درصد صنعت و ساختمان و پيمانکاري و ۳درصد هم کشاورزي و مالي بوده است .