چکیده:
واقعيت هاي روز افزوني که در ساير زمين ههاي مرتبط با معماري، معماران را به خود مشغول کرده است، باعث شده تا توجه طراح از
تفکر نظري که در ابتداي مراحل طراحي مدنظر بود، منحرف شود. برخي ملاحظات جديد مثل نقش ساختمان در نگرش و جهتيابي
انسان در محيط شهري، تأثيرات زيس تمحيطي، ارتباطات رفتاري بين انسان و ساختمان، توجه به جامع هشناسي و روانشناسي در خلق
فرم ساختمان و... در کنار ملاحظات سنتي چون کيفيت مثبت يا منفي فضاي خلق شده قانون شهردار يها و... در محي طهاي واقعي،
طراح را با موقعيت دشواري روبه رو کرده است. او باید با پالایش اطلاعات، آنها را در قالب طر حمایه ساد هتر کند، در غیر ای نصورت حجم
زیاد خواست ههای طراحی، در نهايت منجر به توقف ذهن در فرايند خلق و پرورش طر حمايه م يشود. طراح بتواند اولوي تهاي واقع يتر
و مه متر را تشخيص داده و آنها را ملاک انتخاب و تقويت طر حماي ههايش كند. در واقع اتفاقي که در مرحله تولد طر حمايه م يافتد بايد
اين باشد که طراح به نوعي گزينش و تع يين اولويت دست زند و يک يا چند عامل را در طرح خود حاکميت ببخشد. سپس در مرحله
توسعه و تکميل طرح، با مطالعه و دقت نظر علمي و ديدي نقادانه، در جهتي حرکت کند که درنهايت از هيچيک از عوامل بازيگر در طرح
غفلت نشود. پژوهش پیش رو با جم عآوری مفهوم طر حمایه در منابع مختلف و تعابیری که طراحان و پژوهشگران مختلف از آن داشت هاند
سعی کرده گستره معنای این مفهوم را ب هصورت خلاصه بیان کند و انواع آن را شرح دهد. این پژوهش سپس با روش توصیفی– تحلیلی
اطلاعات گردآوری شده را تجزیه و تحلیل کرده و با جم عبندی و دست هبندی مطالعات پیشین، به نتایجی برای کاربرد طر حمایه در روند
آموزش طراحی معماری دست یافته است.