چکیده:
حوزه عمومی، مفهومیاست که به فضاها و فرآیندهای ارتباطات اجتماعی آزاد، به لحاظ سیاسی برابر و در عین حال مســتقل دلالت میکند. حوزه عمومی را قلمرویی از حیات اجتماعی دانســته اند که در آن میتوان مســائل و موضوعات مورد علاقه را به بحث گذاشت . قلمرویی که در آن میتوان اختلاف نظرات را از طریق بحث منطقی و نه توسل به جزمیات جاافتاده و یا با توسل به احکام سنتی صادره از سوی عرف و عادات ، طرح کرده و به نتیجه رساند. از مولفه های اصلی شکل گیری حوزه عمومی مشارکت است . مولفه سرمایه اجتماعی برای شکل گیری مشارکت پایدار در حوزه عمومی تعیین کننده به نظر میرسد. سرمایه ای که اعتماد افراد را برای ورود به گفت وگو فراهم کرده و درنتیجه احتمال رسیدن به توافق را ممکن میسازد. این مقاله با روش مطالعه موردی و با استفاده از دو ابزار مشاهده میدانی و پرسشنامه بوستان نشاط واقع در شهر کرمان را مطالعه میکند تا سـرمایه اجتماعی و شـاخص های شـهر انسـانی را دریک فضـای فیزیکی به عنوان بسـتر مناسب برای تعامل پایدار اجتماعی مورد سنجش قرار دهد و نشان میدهد که چگونه فضای فیزیکی مناسب برای تحقق جنبه های اساسی حوزه عمومی تعیین کننده است .
خلاصه ماشینی:
"محافظت : در مقابل تجارب حسی ناخوشایند (باد، باران /برف ، سرما/گرما، آلودگی، گردوخاک، سروصدا و نور شدید) در مقابل جرم و خشــونت و احســاس امنیت (قلمرو عمومی ســرزنده ، نظارت بر خیابان ، هم پوشــانی کاربری در روز و شب ، نورپردازی مناسب ) در مقابل عبور و مرور و ســـوانح و احســـاس ایمنی (محافظت از افراد پیاده ، حذف ترس از عبور و مرور) آسایش : فرصت آسوده نشستن (پهنه نشستن ، بهره برداری از مزایا: دید خورشید، مردم ، مکان های خوب برای نشستن ، نیمکت هایی برای استراحت ) فرصــت آســوده برای ایســتادن / توقف کردن (اثر لبه / منطقه های جذاب برای ایســتادن / توقف کردن ، تکیه گاه برای ایستادن ) داشتن فرصت آسوده برای راه رفتن (فضا برای راه رفتن ، نبود مانع ، کف سازی خوب ، دست رسی برای همه ، نماهای جالب ) داشــتن فرصــت آســوده برای بازی و ورزش (دعوت به خلاقیت ، فعالیت فیزیکی، ورزش و بازی در ساعات و فصول گوناگون ) فر صت آسوده برای صحبت کردن و گوش فرادادن (سطح صدای پایین ، مبلمان خیابانی که «منظر سخن گفتن » را فراهم میکند) فرصت آسوده برای دیدن (فواصل دید منطقی، خطوط دید غیر منقطع ، دیدهای جذاب ، نورپردازی در ساعات تاریک ) لذت : لذت تجارب حسی مثبت (طراحی و جزئیات مناسب ، مصالح خوب ، مناظر مناسب ، درختان ، گیاهان ، آب ) لذت داشتن فرصت هایی برای لذت بردن از جنبه های مثبت اقلیم (سایه /آفتاب ، گرما، خیابان ، نسیم ) لذت دیدن در مقیاس انسانی (ساختمان و فضاهای طراحیشده در مقیاس انسانی) در این پژوهش علاوه بر مشاهده برای مستندسازی وضعیت سرمایه اجتماعی در محدوده موردمطالعه از مصاحبه همراه با تکمیل پرسشنامه استفاده شده است ."