چکیده:
شناخت تفاوت های موجود میان مناطق و نواحی مختلف به منظور ارائه برنامه های متناسب در راستای آمایش سرزمین و با هدف کاهش نابرابریهای منطقه ای، امری ضروری است . از این رو هدف تحقیق حاضر سطح بندی روستاهای بخش مرحمت آباد شهرستان میاندوآب از لحاظ شاخص های توسعه یافتگی بوده است که در این خصوص از تکنیک تاپسیس و تحلیل خوشه ای استفاده شد. روش تحقیق توصیفی - تحلیلی و نوع تحقیق کاربردی است . جمع آوری اطلاعات و داده های مورد نیاز، در قالب ٧ شاخص کلی با ٣٦ زیرشاخص از مطالعات کتابخانه ای و میدانی استفاده شده است . به منظور وزن دهی به شاخص ها از مدل AHP استفاده گردید. نتایج نشان میدهد که بر اساس میزان Ci در تکنیک تاپسیس ، روستای قپچاق (٠.٧٠٥ =Ci) و روستای کردکندی (٠.١٨٤ =Ci) به ترتیب بالاترین و پایین ترین رتبه را دارد. مطابق آزمون تحلیل خوشه ای نیز، روستای قپچاق به تنهایی در رده توسعه یافته قرار گرفته است . ٧ روستا در رده متوسط توسعه و ٦ روستا در سطح توسعه نیافته واقع شده است . در نهایت میتوان گفت با توجه به این نابرابری در سطح توسعه یافتگی روستاهای بخش مرحمت آباد، لزوم اتخاذ برنامه های مرتبط جهت توسعه متوازن نیازی مبرم شناخته میشود.
Being developed or not, causes Iran's villages to face various challenges. This is so when widespread poverty and increasing lack of balance, unemployment growth, and low level of productivity are obvious in the country; Lack of balance between different regions in the process of development leads to Create gap and intensity of regional inequality which are considered as barriers for development and these issues can be seen in different countries in different levels. This lack of regional balance and unbalanced distribution of services and facilities through inappropriate ways are obvious and they are major characteristics of Iran and other third world countries. This is especially true for those countries that include vast areas of rural regions and to obtain balanced development of the regions, these inequalities are serious threats. The position of each region should be determined and without this, objectives and strategies will not be helpful in providing spatial balance in the country. Therefore, the first step is recognition and classification of the villages considering their economic, infrastructural and communicational, social-cultural, health and educational levels. By recognizing the differences in the level of regional development, it is possible to take necessary actions and to implement plans in order to decrease or eliminate the current differences. This study aims to calculate and compare the degrees of development in villages of Marhamatabad rural district according to selected indicators; and by considering its objectives, this study tries to determine and prioritize the degree of development of studied rural district and by presenting an image of inequality among villages, tries to develop appropriate policies and prevent unbalanced regional development. In fact, this study tries to answer the following question: "according to the selected indicators, how development level of each village in Marhamatabad rural district in Miandoab County is defined?”
خلاصه ماشینی:
"در واقع مقاله فرارو در پی آن است تا به این سوال پاسخ دهد که سطح توسعه یافتگی هر یک از روستاهای بخش مرحمت آباد شهرستان میاندوآب در بین شاخص های انتخابی به چه میزان است ؟ ١ اوزون اوبه ، خزینه انبار جدید، خزینه انبار قدیم ، ابراهیم حصاری، شعبانلو، قپچاق ، منصورآباد، آغداش ، فیروزآباد، کردکندی، اسلام آباد، مرادخانلو، فسندوز، قره قوزلو ٢) مبانی نظری در دهه ١٩٥٠ و اوایل دهه ١٩٦٠ توسعه معادل توسعه اقتصادی و رشد ناخالص داخلی تلقی و بر توسعه شهری متمرکز بوده است (علیایی و کریمیان ، ١٣٩٠: ٨٤- ٨٥).
همچنین ، روستاهای فسندوز، شعبانلو، خزینه انبار جدید، اوزون اوبه ، آق داش ، فیروزآباد و اسلام آباد در رده روستاهای متوسط از لحاظ توسعه جای گرفته اند، همه این روستاها از امکانات ، خدمات و زیرساخت های مناسبی برخوردار بوده و نیز جمعیت نسبتا زیادی در خود جای داده اند و در نهایت روستاهای مرادخانلو، خزینه انبار قدیم ، قره قوزلو، کردکندی، منصورآباد و ابراهیم حصاری از جمله روستاهای کم جمعیتی هستند که دارای شرایط نامساعدی بوده و توسعه نیافته محسوب میشوند.
- اصغری زاده ، عزت اله و ذبیحی جامخانه ، محسن ، (١٣٩٢)، ارزیابی و رتبه بندی میزان توسعه یافتگی مناطق روستایی با استفاده از تکنیک های تصمیم گیری چند شاخصه (مطالعه موردی: دهستان های شهرستان ساری)، فصلنامه پژوهش و برنامه ریزی روستایی، شماره سوم ، دانشگاه فردوسی مشهد، ٢٧-٤٨."