چکیده:
هدف پژوهش حاضر تعیین ارتباط ریسکپذیری با پرخاشگری در ورزشکاران بدنساز بود. پژوهش حاضر از نوع همبستگی، علّی مقایسهای بود، جامعه آماری این پژوهش را کلیه ورزشکاران باشگاههای بدنسازی ارومیه تشکیل دادند که از بین آنها 50 نفر مرد و 50 نفر زن بدنساز با حداقل یک سال و حداکثر پنج سال سابقه تمرین منظم بهصورت در دسترس بهعنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمعآوری دادهها از دو پرسشنامه شامل پرسشنامه پرخاشگری باس و پری و برای ارزیابی خطرپذیری از یک پرسشنامه ترکیبی با دو مولفه هیجانخواهی و تکانشگری زاکرمن استفاده شد. برای تحلیل دادهها از ضریب همبستگی پیرسون و برای بررسی معناداری تفاوت بین دو گروه مردان و زنان از آزمون t مستقل استفاده شد. بر اساس یافتههای پژوهش بین متغیرهای پرخاشگری و ریسکپذیری رابطه مثبت و معناداری وجود داشت (015/0p=). نتایج آزمون t مستقل تفاوت معناداری بین ریسکپذیری (01/0P<) و پرخاشگری (05/0P<) بدنسازان مرد و زن نشان داد. یعنی میانگین ریسکپذیری و پرخاشگری بهطور معناداری در مردان بیشتر از زنان بود. با توجه به اینکه یکی از ویژگیهای با ارزش در میان جوامع، موضوع ریسکپذیری و قبول احتمال خطر برای دستیابی به اهدافی متعالی است، در ریسکپذیری نیز مانند هر کار دیگری، میبایست اعتدال را رعایت کرد. انسانها نباید بیش از توان خود خطر کنند، چرا که خطرپذیری زیاد سلامت روان را به خطر میاندازد.
The aim of this study was to determine the relationship between risk-taking and aggression in bodybuilders. This was a correlational, causal-comparative study. The population of this study included all bodybuilders of fitness clubs in Urmia city among which 50 male and 50 female with at least one year and maximum five years history of regular exercise were selected in a convenient manner. Bass and Perry aggression questionnaire and Zuckerman mixed questionnaire were used to collect the data. Data were analyzed using Pearson correlation coefficient and independent t-test. Results showed that there was significant positive correlation between aggression and risk-taking (p=0.015). Independenat t-test analysis showed a significant difference between men and women in risk-taking (p<0.01) and aggression (p<0.05); namely the average of risk-taking and aggression was significantly higher in men than women. Given the fact that taking risk to achieve ambitious goals is one of the most valuable features among communities,it should be taken in moderation. People should not take unbearable risks because high risks jeopardizes mental health
خلاصه ماشینی:
برای جمع آوری داده ها از دو پرسش نامه شامل پرسش نامۀ پرخاشگری باس و پری و برای ارزیابی خطرپذیری از یک پرسش نامۀ ترکیبی با دو مؤلفۀ هیجان خواهی و تکانشگری زاکرمن استفاده شد.
نتایج آزمون t مستقل تفاوت معناداری بین ریسک پذیری (٠٠١&lt;P) و پرخاشگری (٠٠٥&lt;P) بدن سازان مرد و زن نشان داد.
Associated Professor of Motor Behaviour, Urmia University Abstract The aim of this study was to determine the relationship between risk-taking and aggression in bodybuilders.
Keywords: Risk-taking, Aggression, Sex differences, Bodybuilders مقدمه ورزش نقش مهمی در سلامت روانی انسان دارد، به طوریکه در سال ٢٠٠٢ شعار بهداشت جهانی «تحرک رمز سلامتی» بود (تل ول و گرینلس ١، ٢٠٠٣).
نتایج تحلیل عوامل با استفاده از روش های مؤلفه های اصلی و چرخش واریماکس ، نشان داد که این پرسش نامه ، از چهار عامل خصومت ، پرخاشگری جسمانی، پرخاشگری کلامی و خشم تشکیل شده است .
در این پژوهش به بررسی ارتباط ریسک پذیری با پرخاشگری در ورزشکاران بدن ساز پرداخته شده است .
همچنین نتایج نشان داد مردان در ریسک پذیری کل و خرده مقیاس های پرخاشگری میانگین بالاتری نسبت به زنان داشتند.
دربارة 1 ارتباط بین مؤلفه های خشم و رفتار پرخاشگرانه و همچنین رفتارهای تکانشی، پژوهش های بسیاری انجام شده است لوی و همکاران (٢٠٠٤) پس از بررسی ٩٢ بیمار دچار اختلال شخصیت مرزی، نشان دادند که مقیاس های تکانشگری و پرخاشگری به شدت با هم پیوستگی دارند.
در نتیجۀ نتایج پژوهش های انجام شده و همچنین نتیجۀ پژوهش حاضر وجود رابطۀ مثبت بین پرخاشگری و ریسک پذیری و تفاوت معنادار بین مردان و زنان بدن ساز را تأیید میکند.