چکیده:
در سالهای اخیر مفهوم دیپلماسی عمومی مورد توجه بسیاری از کشورها و از جمله جمهوری اسلامی ایران بوده و در این راستا نهادهای خاصی هم در داخل ساختار وزارت خارجه تعبیه شده است. هدف دیپلماسی عمومی تقویت آن چیزی است که قدرت نرم یا هوشمند کشورها نامیده شده است. به زبان ساده، دیپلماسی عمومی میکوشد تصویر یک کشور را در نظام بینالملل بهبود بخشد. امروزه بازار نفت و بسیاری از کالاهای دیگر که به عنوان منبع درآمد برخی از کشورها محسوب میشود، میتواند به وسیله قدرتهای ذینفع و رقیب دچار تلاطم یا افت و خیز شود. (نظیر اتفاقات اخیر در خاور میانه) اما سرمایهگذاری اندک در گردشگری نسبت به دیگر صنایع میتواند تغییرهای بسیار مثبتی را به همراه داشته باشد. اطلاعات موردنیاز در این تحقیق با استفاده از روش کتابخانهای و اسنادی جمعآوری شده است. به این ترتیب که با مطالعه و بررسی کتب، مقالات و مجلات علمی پژوهشی به گردآوری درباره موضوع این پژوهش پرداخته شده است. بررسی تجربیات برخی کشورهای منطقه و جهان و همچنین نتایج این تحقیق نشان داد در صورت اتخاذ رویکردی غیرمنفعلانه و همراه با جهان و نیز استفاده بهینه از تلفیق سیاست و گردشگری که از آن به عنوان توریسم سیاسی نیز یاد میشود میتواند ضمن کاهش تنش با سایر کشورها، به عنوان ابزاری در جهت ورود و تشویق هرچه بیشتر گردشگران به ایران مورد استفاده قرار گیرد
خلاصه ماشینی:
"با توجه به اینکه راه گردشگران برای ورود به کشور از سفارتخانه ها می گذرد و دولتها هم به سفرایشان به عنوان بلندپایه ترین نمایندگان خود اختیارات زیادی عطا کرده و آنها مستقیم و غیرمستقیم نقش بارزی را در پذیرش گردشگران ایفا می کنند، لذا سفرا باید با رعایت تمامی جوانب و مسائل داخلی، خارجی و منطقه ای به گردشگران بنگرند، چرا که اجرایی شدن «دیپلماسی گردشگری» تاثیر بسیار مستقیمی در مسائل اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی خواهد داشت(سیف،1388) اما به راستی ریشه اصلی راه نیافتن و نیامدن توریست به کشور را باید در کدام عامل جست وجو کرد؟ هر چند بسیاری نبود امنیت قوانین دست و پاگیر را مهمترین موانع توریسم می دانند اما آیا عملکرد سفرا و سفارتخانه های ما در خارج از کشور که به عنوان رکن اصلی پذیرش توریسم به شمار می آیند تاکنون مورد بررسی قرار گرفته؟ آیا بهتر نیست به دلیل ارتباط و برخوردی که دفاتر خارج از کشور ما با صنعت توریسم دارند، به تناسب از قوانین ساده تری در حوزه پذیرش برخوردار باشند؟ موانع سخت در پیش راه توریسم و عدم خلاقیت در برابر گردشگران خارجی که در سال های اخیر تمایل به دیدار از ایران دارند و داشته اند، موجب شده ایران نتواند به اهدافش در برنامه های پنج ساله دوم و سوم توسعه درخصوص جذب توریسم دست یابد و همچنان در این عرصه ناتوان باشد."