چکیده:
مازندران سرزمینی در آنسوی کوههای افراشته و بلند البرز، در دل دامنه ها و دره های دور دست در حاشیه دریای خزر، برخوردار از تاریخی کهن و پر پیشنه ، با فراز و فرودهای بسیار، از روزگاران باستان تا دورههای دراز استیلای اقوام مختلف ایرانی و تاتار وتازی و ترک، تا روزگار ما، جاذبه ها و قابلیت های منحصر به فرد خود را پیوسته و همیشه حفظ کرده وهنوز از پی سدههای بسیار، نمودهای باستانی و معاصر آن، جذب کننده سیاحان و مشتاقان بسیاری است که با تحمل مرارت بسیار به سیر و تفرج و تحقیق در آن علاقه مندند. معرفی هویت تاریخی مازندران از یک منظر، معرفی تاریخ و جغرافیای ایران و ایرانیان در نمود و نمایی کوچکترو محدودتر است ، بخش بزرگی از حوادث و اتفاقات خاص تاریخ ایران در دورههای مختلف قبل و بعد از اسلام یا در این منطقه اتفاق افتاده و یا متاثر از وقایع این محدوده جغرافیایی بوده است . این پژوهش بر آن است تا با استفاده از منابع مختلف ، سیرتحولات اسمی و اقلیمی و پیشینه تاریخی این منطقه از سرزمین ایران را در نگاهی کلی از روزگاران کهن تا اعصار نو باز خوانی و باز نمایی نماید. و از این منظر بخشی از تاریخ و هویت مازندران و طبرستان را در اعصار و ادوار تاریخ معرفی نماید.
خلاصه ماشینی:
"فصلنامه تاریخ پژوهی (مجله انجمن علمی گروه تاریخ دانشگاه فردوسی مشهد)، شمارة ٥٩، تابستان ١٣٩٣ علی بهادری (دکترای تاریخ باستان دانشگاه آزاد واحد نجف آباد) هویت و پیشینه تاریخی مازندران و طبرستان در ادوار تاریخ ایران چکیده مازندران سرزمینی در آنسوی کوههای افراشته و بلند البرز، در دل دامنه ها و دره های دور دست در حاشیه دریای خزر، برخوردار از تاریخی کهن و پر پیشنه ، با فراز و فرودهای بسیار، از روزگاران باستان تا دورههای دراز استیلای اقوام مختلف ایرانی و تاتار وتازی و ترک، تا روزگار ما، جاذبه ها و قابلیت های منحصر به فرد خود را پیوسته و همیشه حفظ کرده وهنوز از پی سدههای بسیار، نمودهای باستانی و معاصر آن، جذب کننده سیاحان و مشتاقان بسیاری است که با تحمل مرارت بسیار به سیر و تفرج و تحقیق در آن علاقه مندند.
محمد حسن خان اعتمادالسلطنه فراشوازگر را نام اصلی ( سوادکوه ) دانسته وی معتقد است ، فرشواذکر بر اثر نفوذ و اثر بخشی اجنبی ها و کثرت استعمال به سواد کوه تبدیل شده استبه زعم عباس شایان در دوره ساسانی ناحیه جنوبی طبرستان -که ناحیه سواد کوه کنونی می باشد –" پذشخوارگر " نام داشته و سپس در دورههای بعد ( بدشوارگر ) و حکمران آنرا ( بدشوار گر شاه ) می گفته اند و نام کوهستان این ناحیه را " پذشخوارکوه " گذاشته اند و سپس اندک اندک ( فرشوادکوه ) و ( بدشوارکوه ) شد و کلمه ( فر ) ١- سرتیپ پور، جهانگیر."