چکیده:
مقاله حاضر، حاصل نشستی درباره زبان فارسی در شبه قاره هند می باشد؛
نشست حاضر با حضور آقایان: جعفری مذهب، قلیچخانی، شکراللهی، یوسف دهی
و پروفسور مارزلف برگزار شد. در این نشست، به بررسی تاریخ زبان فارسی در شبه
قاره هند، خدمات کاتبان هندو به زبان فارسی و همچنین وضعیت زبان فارسی
پس از استعمار کشور هند توسط بریتانیا پرداخته شده است.
خلاصه ماشینی:
"سؤال دوم من این است که تا امروز چه کارهای ویژه ای دربارٔە تاریخ خوشنویسی و حفظ خط و خوشنویسی فارسی در هندوستان انجام شده ؟ یعنی اساسا ما الان خوشنویسان جدید داریم ؟ خوشنویسان معاصر در هندوستان داریم یا خیر؟ قلیچ خانی : نخستین حضور زبان فارسی ، برای مثال کتیبه نگاری که به اواخر قرن ششم برمیگردد، در سردر ورودی مسجد قوت الاسلام دهلی که در کنار همان قطب منار قرار گرفته ، می باشد؛ اما از جهت عیار خوشنویسی می توان گفت که اصلا خوشنویسی نیستند.
البته آقای دکتر عارف نورشاهی بخشی از این ها را که چ اپ شده ، در قالب یک مجموعۀ چ هارجلدی به عنوان متون چ اپ شدٔە شبه قاره معرفی کرده اند و مرکز نشر میراث مکتوب آن را چ اپ کرده است ؛ اما بسیاری از متون چ اپ نشده اند و در کتابخانه های مختلف از جمله کتابخانه های شخصی نگهداری می شوند که به دلیل انقطاع فرهنگی که ظرف صد و هفتاد، هشتاد سال اخیر به وجود آمد، یعنی پارسی را از رسمیت انداختند، رابطۀ گویش وران زبان هندی با نسخه های فارسی به حداقل رسیده است .
کتابخانۀ ملی ، کتابخانۀ مجلس و هم مؤسسۀ کتاب شناسی شیعه عنوان کردند که به شما به عنوان نمایندٔە خودمان حکم می دهیم ؛ اگر دست یک نفر باز باشد که از همۀ پتانسیل موجود در ایران کمک بگیرد، هم برای نوشتن فهرست ، هم احیای متون ، هم برگزاری کنفرانس ها، هم ایجاد زمینۀ گردشگری هندی هایی که به فرهنگ ایران علاقه مند هستند، در این صورت علاقه مندی ها به زبان فارسی بیشتر خواهد شد و می توان نتایج عملی تری را نسبت به این زبان شاهد بود."