چکیده:
مجموعه معروف «تاریخ تمدن» یکی از کتابهای مهم و اثر «ویل دورانت»
میباشد که فصل نهم از کتاب دوم این مجموعه, تحت عنوان «نمدّن اسلامی» از
مجلد چهارم (عصر ایمانء بخش او ل)» موضوع بحث در این مقاله است. دورانت در
فصل مزیور بعد از بیان برخی از مباحثی که مورد بحث ما نیست» مطالب نادرستی
پیرامون قرآن مجید و پیامبر (ص) مطرح کرده است که در این مقاله به بررسی
آنها میپردازیم.
خلاصه ماشینی:
"آن چه دورانت پیرامون ترجیح ازدواج موقت نسبت به ازدواج با مشرکان بازگو کرده ـ علی رغم اعتقاد به ممنوعیتش از جانب رسول خدا(ص) ـ و آن را به پیامبر(ص) و قرآن استناد نموده، نادرست است؛ چون آیهی 221سوره بقره هیچ ارتباطی به ادعای او ندارد؛ زیرا در این آیه میخوانیم: (و لا تنکحوا المشرکات حتی یؤمن و لأمة مؤمنة خیر من مشرکة و لو أعجبتکم و لا تنکحوا المشرکین حتی یؤمنوا و لعبد مؤمن خیر من مشرک و لو أعجبتکم...
اگر ادعا شود که به پیامبر(ص) اصلا وحی نشده بلکه ایشان قرآن را ـ که شامل قصص انبیا، اصول و فروع دین و اخلاق و غیر آن میشود ـ از تعالیم ادیان پیش از خود بویژه یهود فرا گرفته و با افزودن مطالبی چند به عنوان اسلام به مردم القا کرده است، میگوییم: این ادعا به چند دلیل باطل است: 1) رسول خدا(ص) فردی امی بود و حتی یک سطر از تورات و انجیل و غیر آنها را نخوانده بود و از کسی هم چیزی از مطالب آنها را آموزش نگرفته بود.
اما در مورد ناسزا گویی باید گفت: اگر هم نتوانیم از ظاهر برخی از آیات که موضوع قتل و قصاص و دیه را مطرح کرده، استظهار کنیم که جزای ناسزا گویی به والدین، مرگ نیست اما از روایات اهلبیت ـ که قرآن مجید درسورهی نساء، آیهی 59 به پیروی از فرامین آنان دستور داده است ـ میتوان این حکم را فهمید."