چکیده:
مشارکت مردم در همه عرصه¬ها بهویژه اقتصاد، یکی از اصول انقلاب اسلامی ایران است. بنابراین یکی از مسائل اقتصادی جمهوری اسلامی، مشارکت مردم در اقتصاد و یا به تعبیری مردمی کردن اقتصاد است. تاکنون سیاستهای ویژهای نیز برای این منظور ابلاغ شده است؛ ولی نتایج و بیانات رهبری نشان از عدم تحقق اقتصاد مردمی دارد. این مقاله درصدد است تا این موضوع را از ابعاد و زوایای مختلف از جمله ضرورتها، آسیبها، سیاستها تبیین کند و همچنین وظایف مردم و مسئولان در قبال این موضوع را در بیانات رهبر معظم انقلاب بررسی و از این رهگذر نظر ایشان را استخراج و راهکاری ارائه کند. نتایج نشان میدهد نه تنها رهبری معتقد به مشارکت واقعی مردم در اقتصاد است؛ بلکه ایشان در بیانات خود زوایای مختلفی از این موضوع را نیز تبیین کردهاند. از نظر ایشان نظام جمهوری اسلامی دارای یک ساخت حقوقی و یک ساخت حقیقی است. برای نظام اقتصادی هم که در واقع یکی از زیرنظامهای نظام جمهوری اسلامی است، میتوان یک ساخت حقوقی و یک ساخت حقیقی در نظر گرفت. در این مقاله نقش این دو ساخت در مشارکت مردم در اقتصاد تبیین شده است.
People’s participation in all spheres, especially in that of economy, is one of the principles of Iran’s Islamic revolution. Thus, one of the economic problems of the Islamic Republic regime is people’s participation in the economy, or in other words, popularizing the economy. Some specific policies have been communicated regarding the issue. But the Supreme Leader's sayings suggest its not being materialized. The present article aims at explaining the issue regarding such diverse aspects as the necessities, vulnerabilities, and policies, and also assessing the duties of general people and the officials regarding the issue in the Supreme Leader’s sayings, and thus, inferring his majesty’s viewpoint and offering some solutions. The results show that not only does the Supreme Leader believe in people’s real participation in the economy, but also he has explicated its different aspects, as well. In his opinion, Islamic Republic of Iran consists of the legal and real structures. As to the economic system, which is a sub-system of the Islamic Republic of Iran, one can consider the legal and real structures. In the present article, the role of these two structures in people’s participation in the economy has been illuminated.
خلاصه ماشینی:
"جهاد اقتصادی در عرصه تولید نیز باید دارای همین ویژگیها باشد؛ یعنی تولید باید برای خدا و در راه او با صرف بیشترین توان باشد؛ اما این بیانی کلی و اجمالی از الگوی رفتار تولیدکننده جهادگر است.
اقتصاد مقاومتی، اقتصاد مردمی نقش مردم در اقتصاد مقاومتی را از دو جهت میتوان بررسی کرد: نخست آنکه بدون شک یکی از اهداف دشمن از جنگ تمامعیار اقتصادی 2 علیه جمهوری اسلامی ایران، فشار بر مردم و بنابراین جدا کردن مردم از نظام است: هدف دشمن این بود که بر روی اقتصاد متمرکز شود، به رشد ملی لطمه بزند، به اشتغال لطمه بزند، طبعا رفاه ملی دچار اختلال و خطر شود، مردم دچار مشکل شوند، دلزده بشوند، از نظام اسلامی جدا شوند، هدف فشار اقتصادی دشمن این است (بیانات در دیدار کارگزاران نظام، 3/5/91).
هرجا مردم هستند، عنایت الهی و کمک الهی و پشتیبانی الهی هم هست، نشانه و نمونه آن، دفاع هشتساله، نمونه آن خود انقلاب و نمونه آن گذر از گردنههای دشوار این ۳۵ سال [است] چون مردم در میدان بودند، کارها پیش رفته، ما در زمینه اقتصادی به این، کمتر بها دادیم (بیانات در جلسه تبیین سیاستهای اقتصاد مقاومتی، 20/12/92).
اما اگر همین کار حرام به حدی رسید و به کیفیتی درآمد که نظام اقتصادی جامعه را تهدید میکند، در جامعه فقر را گسترش میدهد، مایه محرومیت قشرهای عظیمی از مردم میشود، اشیا و اجناسی را که با زحمت زیاد و با شرکت عمومی تولید میشود، اینها را به فنا و نابودی تهدید میکند، آن وقت دولت اسلامی وظیفه دارد، تکلیف دارد که بیاید در این چیزی که امروز در دنیای غرب وجود دارد که به اعتقاد بنده دنیای غرب را باید دنیای سرمایهسالاری گفت."