چکیده:
تجربه اضطراب در میان اشخاص بکسان نیست. یعنی ممکن
است شخصی اضطراب را مایه موفقیت بداند و دیگری آن را مایة
شکست. اضطراب در واقع ترس کلیء مبهم و ناخوشایند است.
وقتی دانش آموز میخواهد در امتحان مهمی شرکت کند و دچار
اضطراب میشود. اینگونه اضطراب یک واکنش عادی در برابر
فشار روانی است. زمانی اضطراب یک اختلال محسوب میشود
که شدت آن به اندازهای است که فرد قادر به کنترل آن نیست.
در اختلال اضطراب فراگیرء. شخص مبتلا از علت ترس خود
آگاهی ندارد و سراسر روز با احساسی فراگیر از ترس و تشویش
مواجه است. در اختلال هراس که به آن فوبیا میگویند شخص
مبتلا از شیء یا وضعیت خاصی به شدت و بهطرز نامعقول و
مداوم میترسد. افراد مبتلا به اختلال وسواس احساس میکنند
مجبورند دربارة چیزهای ناخوشایند فکر کنند یا کارهایی را
انجام دهند که از آنها بیزارند.
تحلیل نمرات دانش آموز م. ر که در دبیرستان شاملو شهرستان
مرند در استان آذربایجان شرقی در پایه سوم دبیرستان تحصیل
میکند (۱۳۹۳)، قبل از درمان نشان میدهد که بیش ترین درصد
فراوانی در اضطراب, سپس وسواس, فوبیا و حساسیت بینفردی وجود دارد. در حالیکه تحلیل نمرات این دانشآموز، پس از
درمان کمترین درصد فراوانی را در اضطراب. سپس وسواس.
فوبیا و حساسیت بینفردی نشان میدهد.
نمرات شفاهی و کتبی و اظهارنظر معلمان پس از درمان نشان
داد که دانش آموز نمرات خود را افزایش داده و علائم اضطراب در
وی کاهش یافته است. مهمترین یافته این بود که دانش آموز م.ر
قبل از درمان در آزمون شفاهی دارای نمرات کمتر و در آزمون
کتبی دارای نمرات بیشتر بود اما پس از آزمون وضعیت او کاملا
معکوس بود. یعنی در آزمون کتبی در مقایسه با آزمون شفاهی
میزان نمرات وی کاهش یافت. نتیجه این که شواهد و مدارک
بهدست آمده از آزمون SCL90، آزمون رغبت و آزمونهای معلم
ساخته نشان داد که استتفاده از تکنیکهای درمان در زمینة
کاهش اضطراب, هراس و وسواس فکری - عملی مور بوده. از
علائم اضطراب کاسته شده و سطح پیشرفت تحصیلی دانش آموز
افزایش یافته است.