چکیده:
هدف این پژوهش، بررسی روند تحولی تعالی معنوی از دورۀ نوجوانی تا پیری در شهر اصفهان در سال 90-91 بود. حجم نمونه 409 نفر را شامل میشد. پژوهش با توجه به هدف، مطالعۀ مقطعی بود؛ بنابراین افراد بر حسب سن در 4 گروه سنی شامل 77 نفر نوجوان (18-14 ساله)، 202 نفر جوان (39-19ساله)، 113 نفر میانسال (65-40 ساله) و 23 نفر پیر (88-66 ساله) و بر طبق جنسیت در دو گروه جنسی (213 زن و 196 مرد) در پژوهش شرکت کردند. روش نمونهگیری در گروه سنی نوجوان به صورت چندمرحلهای تصادفی و در سایر گروهها به صورت در دسترس بود. به منظور بررسی سازۀ تعالی معنوی از مقیاس ارزیابی احساسات مذهبی و معنوی (پیدمونت،2010) استفاده شد. این مقیاس پیش از انجام پژوهش تجزیه و تحلیل و روایی و پایایی آن تأیید شد. نتایج حاصل از تحلیل کواریانس نشان داد که میان گروههای سنی از نظر روند تحولی تعالی معنوی، تفاوت معنیداری وجود دارد (05/0>P). مقایسههای زوجی نیز بیانگر وجود تفاوت معنیدار میان گروه سنی اول (18-14) با گروههای سنی سوم (65-40) و چهارم (88-66) و همچنین میان گروه سنی دوم (39-19) با گروههای سنی سوم (65-40) و چهارم (88-66) بودند (05/0>P). نتایج نشان داد روند تحولی تعالی معنوی از نوجوانی تا پیری به صورت سیر صعودی است و در پیری به بالاترین حد خود میرسد، ولی تفاوت معنیداری بین دو جنس مشاهده نشد.
The purpose of this study was to investigate the developmental trend of spiritual transcendence from adolescence to elderly in the city of Isfahan (90-91). Therefore 409 participants were selected and divided into 4 age groups: 77 subjects in 14-18 age group، 202 subjects in 19-39 age group، 113 subjects in 40-65 age group، and 23 subjects in 66-88 age group from both genders. The sampling in the adolescent group was done using multi-stage random sampling while in other groups it was based on availability. The participants consisted of 213 females and 196 males. The Assessment of Spirituality and Religious Sentiments Scale (ASPIRES) (Piedmont، 2010) was used to study the development of spiritual transcendence. ASPIRES was analyzed to verify its validity and reliability. The results of variance analysis showed that there was a significant difference in the development of the spirituality transcendence between the different age groups (p<0.05). Paired comparisons also showed a significant difference with regard to age groups (p<0.05). This difference was between the age group(14-18) and age groups (40-65) and (66-88) and also between age group (19-39) and (40-65) and (66-88). The spirituality transcendence development from adolescence to elder ages showed an increasing trend with a maximum at the older ages while the trend of spiritual transcendence development was similar in both males and females.
خلاصه ماشینی:
بر مبنای پیشینة پژوهش که تأثیرات مرتبط با سن را نشان میداد، هدف مطالعه این بود که تعیین کند آیا سن به عنوان متغیر اثرگذار مطرح است؟ اگر چنین است روند تحول آن از نوجوانی تا پیری در نمونة ایرانی چگونه است؟ آیا روند تحولی تعالی معنوی در مردان و زنان مشابه است؟ اهداف پژوهش در قالب فرضیههای ذیل بررسی شدند: فرضیة 1: روند تحولی تعالی معنوی از نوجوانی تا پیری افزایش مییابد.
فراوانی نمونه بر حسب گروههای سنی و جنسی به تصویر صفحه مراجعه شود ابزارها مقیاس ارزیابی احساسات مذهبی و معنوی (ASPIRES[8]) برای برطرفکردن مسایل بین فرهنگی و اطمینان از همارزی مفهومی کلمات و عبارات، مقیاس طی چند مرحله به زبان فارسی ترجمه شد که این مرحله زیر نظر متخصص زبان انگلیسی انجام گرفت.
نتایج پژوهش نیز نشان داد که بالاترین میانگین نمره در تعالی معنوی به گروه سنی چهارم (88- 66) متعلق است یعنی مقارن با دورة پیری.
نتایج تحقیق حاضر نشان داد که میانسالی مطرحشده در دیدگاه یونگ دقیقا همان محدودة سنی است که نمودار تحولی، راه خود را به سمت پیری با روند صعودی و شیب قابلملاحظهای طی میکند و به لحاظ آماری تفاوت معنیداری را در خصوص روند تحولی با سنین نوجوانی و اوایل بزرگسالی نشان میدهد.
[1]-Piedmont [2]-Verbit [3]-theme spiritual transcendence [4]-Koenig [5]-Wink & Dillon [6] - McCullough & et al [7]- Brown, T.
(2003), Religiousness, spirituality, and psychological functioning in late adulthood: Findings from a longitudinal study.