چکیده:
در سالهای اخیر مفاهیمی مانند شهرهای خلاق و کارآفرین به عنوان کلید حل مسائل متعدد شهری همچون بیکاری، مهاجرت، بزهکاری و غیره شناخته شده است. اما بدیهی است که تحقق و توسعه این مفاهیم، بدون وجود سبک چابکی از حکمرانی که به مسائل و چالشهای شهری پاسخی خلاقانه و کارآفرینانه دهد، امکان پذیر نیست. از این رو تحقیق حاضر با رویکرد کیفی و با استفاده از راهبرد تحلیل تم به شناسایی شاخص های تحقق حکمرانی کارآفرینانه شهری پرداخته است. این تحقیق از لحاظ هدف کاربردی بوده و از نظر شیوة گرد آوری دادهها در ردة پژوهش های توصیفی قرار می گیرد. جامعه تحقیق متشکل از خبرگان و مسئولان حوزة شهری، کارآفرینان و کارشناسان ساختار سازمانی مستقر در شهر تهران بوده و داده های تحقیق از طریق مصاحبه نیمه ساختاریافته به دست آمده است. همچنین برای تجزیه و تحلیل داده ها از دو مرحله کدگذاری باز و محوری با استفاده از نرم افزار اطلس تی .آی استفاده شد. طبق نتایج به دست آمده شاخص های اصلی حکمرانی کارآفرینانه شهری در 7 طبقه اصلی جایگاه سازی، چابک سازی، یکپارچه سازی، تمرکززدایی، مشارکت پذیری، قانون مداری و پاسخگویی قرار میگیرد.
In recent years، concepts such as creative and entrepreneurial cities have been identified as the key to solving multiple urban problems such as unemployment، migration، delinquency، and so on. But it is obvious that the realization and development of these concepts is not possible without the agility style of governance، which gives urban and urban challenges an innovative and entrepreneurial response. Therefore، the present study uses a qualitative approach and uses the theme analysis strategy to identify the components of urban entrepreneurial governance realization. The present research is applied in terms of its purpose and is classified as descriptive in terms of collecting data. The research community consists of experts and authorities of the city، entrepreneurs and experts in the organizational structure who are in Tehran. The data were obtained through semi-structured interviews. Also، for analyzing data، two open and axial encoding steps are performed using Atlas Atlas software. According to the results، the main components of urban entrepreneurial governance in the seven main categories are: positioning، agility، integration، decentralization، participatory، law-governed and accountable.
خلاصه ماشینی:
بایسته است برای ارایۀ پاسخ های خلاقانه به چـالش هـای شـهری مفهـوم quot;حکمرانـی کارآفرینانۀ شهریquot; را مطرح کرد، از همین روی در این تحقیق هدف اصـلی ارایـۀ چـارچوبی به منظور تحقق حکمرانی کارآفرینانۀ شهری بود، که نتـایج بـه دسـت آمـده از تجزیـه و تحلیـل دادههای گـردآوری شـده، حکایـت از ایـن دارنـد کـه ٧ طبقـۀ محـوری بـر تحقـق حکمرانـی کارآفرینانــۀ شــهری تــاثیر دارنــد کــه ایــن طبقــات عبارتنــد از: تمرکززدایــی، یکپــارچگی، قانونمداری، جایگاهسازی، پاسخ گویی، و مشارکت پذیری.
با توجه به این کـه بـازیگران درگیـر در سیاسـت هـای شـهری روشهـای کسـب وکـاری همچـون برندسـازی، بازاریـابی، سـفته بـازی و ریسک پذیری را اتخاذ میکنند، شهر به خودی خـود مفهـومی کارآفرینانـه دارد امـا چنـانچـه یافته های این تحقیق نیز نشان میدهد، بایسته است که برای رسیدن به حکمرانی کارآفرینانـه در چنین بستری به سمت تمرکززدایی و چندتکه سازی حرکت کـرد کـه مـادوریرا (٢٠١٣) معتقـد است سیاست های تمرکززدایی را بایـد در قالـب مشـارکت بـا سـهامداران بخـش خصوصـی و عمومی، حرکت از سلسله مراتب به سـوی شـبکه سـازی، و توسـعۀ اشـکال نـامتمرکز حکمرانـی شهری پیگیری کرد.
در نهایت شایسته است در انجام تحقیقات آتی محققان به بررسی راهکارهای عملیاتی شدن هر یک از شاخص های اصلی به صورت تفصیلیتر پرداخته و مورد مداقه قرار دهنـد و در ادامـه در راسـتای عملیـاتی شـدن و محقـق شـدن پدیـدٔە حکمرانـی کارآفرینانـۀ شـهری بهتـر اسـت شاخص های شناسایی شده را در شهرهای گونـاگون بـا روش و ابزارهـای تحقیـق کمـی مـورد سنجش قرار داده است تا با توجه به نتایج به دست آمده و اولویت هـای شناسـاییشـده ناشـی از تفاوت در نیازهای شهروندان و اکوسیستم حاکم بر شهرها، بـه تـدوین و اجـرای سیاسـت هـا و برنامه های مدیریت شهری پرداخته شود.