چکیده:
پژوهش حاضر، با هدف بررسی ارتباط بین الگوهای ارتباطی خانواده (گفتوشنود و همنوایی) با خودپنداره (تحصیلی، اجتماعی، ورزشی و ارزشی) انجام گرفت. جامعه آماری پژوهش، شامل 192 دانشآموز مقطع راهنمایی شهر شیراز (95 دختر و 97 پسر) بود، که به روش نمونهگیری تصادفی خوشهای انتخاب شدند. بهمنظور گردآوری دادهها، از پرسشنامه تجدید نظرشده الگوهای ارتباطی خانواده کوئرنر و فیتزپاتریک و مقیاس خود پنداره منداگلیو و پیریت استفاده شد.
نتایج نشان داد ارتباط خانوادگی از نوع گفتوشنود، به صورت مثبت و معناداری، به پیشبینی همه ابعاد خودپنداره میپردازد؛ در حالیکه قدرت پیشبینی ارتباط خانوادگی از نوع همنوایی معنادار نبود. همچنین، بیشترین همبستگی بین متغیرهای ارتباط خانوادگی و خودپنداره، در گروه دخترها، متعلق به رابطه بین خودپنداره ارزشی و ارتباط گفتوشنود بوده و در گروه پسرها مربوط به رابطه بین خودپنداره ورزشی و ارتباط گفتوشنود است. بنابراین میتوان گفت، خانوادههای با جهتگیری گفتوشنود، باعث افزایش سازگاری و خودپنداره در فرزندان میشوند.
خلاصه ماشینی:
نقش الگوهاي ارتباطي خانواده در خودپندارٔە دانش آموزان مقطع راهنمايي شهر شيراز The Effect of Family Communication Patterns on Shiraz Secondary School Students’ Self-Concept محمود بهرامي .
F. Khoshbakht, Ph. D عضو هيات علمي بخش مباني تعليم و تربيت ، دانشگاه شيراز دريافت مقاله : ٩١/٩/١٩ دريافت نسخه اصلاحشده : ٩٤/٥/١٨ پذيرش مقاله : ٩٤/٦/١ چکيده پژوهش حاضر، با هدف بررسي ارتباط بين الگوهاي ارتباطي خانواده (گفت وشنود و همنوايي ) با خودپنداره (تحصيلي ، اجتماعي ، ورزشي و ارزشي ) انجام گرفت .
در اين مطالعات، اگرچه دقيقا ارتباط الگوهاي خانوادگي (گفت وشنود و همنوايي ) با خودپنداره مورد بررسي واقع نشده ، ولي در مطالعاتي چند، به تأثير خانواده بر خودپندارة فرزندان پرداخته شده است .
در چندين مطالعه نشان داده شده است ، که در خودپنداره و ادراک بدني ، بين پسر و دختر از نظر جنسيتي تفاوتهايي وجود دارد (دي مارست وآلن ، ٢٠٠٠؛ کرني ـ کوک، ١٩٩٩؛ مايانو، نينوت و بيلارد، ٢٠٠٤؛ موس و کاش، ١٩٩٧ و اسمولاک، ٢٠٠٤)؛ به اين صورت که دختران نوجوان، تمايل دارند ظاهر جسماني خود را بهتر از ظرفيت هاي حافظه و هوششان ارزيابي کنند و بيش تر به نقش الگوهاي ارتباطي خانواده در خودپندارة دانش آموزان مقطع ...
آيا رابطة خودپنداره (تحصيلي ، اجتماعي ، ورزشي و ارزشي ) و الگوهاي ارتباطي خانواده (همنوايي و گفت وشنود) در پسران معنادار است ؟ روش پژوهش اين پژوهش به دليل بررسي رابطة بين متغيرهاي ارتباط خانوادگي و خودپنداره، از نوع همبستگي مي باشد.