خلاصه ماشینی:
"این اشعار شیوا را شاعر بزرگوار آقای ابو القاسم حبیب اللهی نوید بمناسبت مقالتی که دربارهء لزوم تأسیس دانشگاه خراسان در مجلهء یغما(سال اول شمارهء چهارم تیرماه 1327)درج شده است فرمودهاند،و همان اوقاف فرستادهاند.
چو آنجا گشت دانشگاه بر پا چرا از بره این دارالامان نیست؟ مگر این خاک مهد علم و دانش در این کشور ز عهد باستان نیست؟ مگر این سرزمین علم پرور بزرگان جهان را آشیان نیست؟ مگر پرورده در دامان این خاک هزاران شاعر شیرین زبان نیست؟ مگر ز این خاک فردوسی طوسی که ایران زنده شد ز او جاودان،نیست؟ نصر الدین طوسی و غزالی مگر زین تربت گوهرفشان نیست؟ مگر زاینجا نظام الملک طوسی وزیر نیکخواه کاردان نیست؟ مگر راین ملک نادرشاه افشار شه لشکرکش گیتی ستان نیست؟ مگر این خاک پاک عرش طینت زیارتگاه هر پیر و جوان نیست؟ مگر سرهای شاهان سوده بر خاک پیبوسیدن این آستان نیست؟ مگر خلوتگه هر پارسائی در این خاک ملایک پاسبان نیست؟ مگر در خرمی و جان فزائی خراسان غیرت باغ جنان نیست؟ مگر این سرزمین نیکوترین جای ز بهر زارع و بازارگان نیست؟ جهان علم و عرفان و ادب را چو این خرم ولایت بوستان نیست!"