چکیده:
امروزه سرمایهگذاری خارجی نقش مهمی در توسعه اقتصادی تمامی کشورها، به ویژه کشورهای در حال توسعه و کمتر توسعهیافته ایفا مینماید و به همین علت کشورها توجه خاصی را به آن معطوف کردهاند. یکی از موانع بازدارنده پیش روی سرمایهگذاری خارجی، وجود ریسکهای غیرتجاری در این کشورها میباشد که از جمله این ریسکها میتوان به ممنوعیت انتقال ارز، سلب مالکیت، نقض قرارداد، جنگ و آشوبهای داخلی، و همچنین تروریسم اشاره نمود.<br /> آژانس چندجانبه تضمین سرمایهگذاری به عنوان جدیدترین نهاد بینالمللی عضو گروه بانک جهانی، در سال 1988 تأسیس شده است تا با ارائه پوششهای تضمینی در مقابل چنین ریسکهایی، موجبات تشویق هر چه بیشتر سرمایهگذاری خارجی را فراهم نماید.
خلاصه ماشینی:
آژانس چندجانبه تضمین سرمایه گذاری به عنوان جدیدترین نهاد بین المللی عضو گروه بانک جهانی ، در سال ١٩٨٨ تأسیس شده است تا با ارائه پوشش های تضمینی در مقابل چنین ریسک هایی ، موجبات تشویق هر چه بیشتر سرمایه گذاری خارجی را فراهم نماید.
لذا در بند دوم مقدمه کنوانسیون صراحتا به این مطلب اشاره شده است که «جریان های سرمایه گذاری خارجی به سوی کشورهای در حال توسعه ، با کاهش نگرانیهای مربوط به ریسک های غیرتجاری ، تسهیل و هر بیشتر تشویق خواهد شد.
بند «د» ماده ١٢ کنوانسیون مقرر می دارد که : در تضمین یک سرمایه گذاری ، آژانس باید در موارد ذیل اطمینان حاصل نماید: ١ سرمایه گذاری دارای توجیه اقتصادی بوده و در توسعه کشور میزبان سهیم [مؤثر] باشد؛ ٢ سرمایه گذاری با قوانین و مقررات کشور میزبان مطابقت داشته باشد؛ ٣ سرمایه گذاری با اهداف و اولویت های اعلام شده کشور میزبان منطبق باشد؛ و ٤ شرایط سرمایه گذاری درکشور میزبان ، از جمله نحوه رفتار منصفانه و عادلانه و حمایت قانونی از سرمایه گذار فراهم باشد.
٤٠ از طرف دیگر در بند ٤٤ تفسیر حقوقی کنوانسیون چنین آمده است : «مطابق جزء دوم بند «ب » ماده ٢٣ آژانس تلاش خواهد نمود تا با اعضای خود موافقت نامه های دوجانبه و چندجانبه منعقد کند و بدین وسیله اطمینان حاصل نماید که رفتار مناسب تری توسط اعضا، نسبت به امر تضمین سرمایه گذاری ، توسط آژانس یا دولت ذی ربط صورت میگیرد.