خلاصه ماشینی:
"در زمان عبد الرحمن ایران دو قسمت بوده شرقی و غربی، از شهر ساری شرق مملکت غزنوی شروع میشد و استرآباد و خراسان و سیستان و قسمت بزرگی از پاکستان امروزی را شامل میشد و از طرف شرق به چین و قسمتی از ترکستان و از طرف شمال به شمال خوارزم و دریاچه اورال که دریاچه خوارزم خوانده میشود و رود سیحون محدود میگشت ولی در این کشور پهناور از علم و دانش خبری نبود و تنها کتبی که در عصر غزنویان نگاشته شده کتب ابوریحان است که او خود را تربیت یافته آل عراق در خوارزم میدانسته و در سن 45 سالگی-407 هجری که محمود، خوارزم را گشود-به همراه محمود به غزنین آمد و شرافتمدانه اعلام کرد که محمود از او چیزی دریغ نداشته و رفاه و آسایش او را فراهم آورده و محمود چنین شخصی بود که روزهای اول فتح خوارزم عبد الصمد اول را به جرم فیلسوف بودن به دار آویخت."