چکیده:
نسبت به سال پایه تغییرات مثبت ساختاری داشتهاند و از این جهت با تغییرات ساختاری صنایع کشوری همجهت بودهاند.بهعلاوه،ارزش افزوده آنها در این دوره از رشد بالایی برخوردار بوده است. محاسبه شاخص مزیت نسبی آشکار شده برای صنایع مورد مطالعه گویای این مطلب است که تنها در صنایع چوب و صنایع متفرقه مقدار عددی شاخص مورد اشاره در بالا بیش از یک بوده است.
خلاصه ماشینی:
"نتیجه اینکه تغییرات ساختاری و میزان این تغییرات میتواند تحت تأثیر عوامل زیر قرار گیرد: -دسترسی صنایع به منابع اولیه -وجود تقاضا برای محصولات آن صنعت(صادرات و مصرف داخلی) -استفاده از فنآوری -افزایش بهرهوری نیروی کار با استفاده از آموزش -تغییر در تربیت نیروی کار به جهت دستیابی به نیروی کار ماهر و متخصص -استفاده از سرمایهگذاریهای خارجی -تغییر سیاستهای صنعتی کشور متناسب با تحولات اقتصاد جهانی -حمایت دولت هریک از عوامل فوق بر میزان فعالیت صنعتی صنایع موثر است،لذا تأثیر هریک از عوامل فوق در صنایع موجب تغییر در رقابتپذیری آن صنعت گشته و باعث میشود که صنایع فوق بر توان صنعتی خود بیفزایند.
بعد از صنایع شیمیایی،صنایع محصولات کانی و صنایع ماشینآلات در دو سال یاد شده سهمی بیش از سایر صنایع داشتهاند که این امر در خصوص صنایع محصولات کانی غیر فلزی ناشی از فعالیت زیاد جدول(1)سهم ارزش افزوده و متوسط تغییر سهم ارزش افزوده در صنایع کارخانهای استانهای خراسان (به تصویر صفحه مراجعه شود) مأخذ:محاسبات تحقیق(منتج از آمار کارگاههای بزرگ صنعتی استانهای خراسان طی سالهای 47-28،مرکز آمار ایران) واحدهای معدنی و غنی بودن استان در زمینه معادن مرتبط با فعالیتهای این بخش است.
مباحث ذکر شده در قبل و نتایج حاصل شده براساس سهم ارزش افزوده این سئوال را به ذهن متبادر میکند که آیا تغییرات ساختاری ایجاد شده در زیربخشهای مختلف صنعتی استانهای خراسان در جهت تقویت مزیتها بوده است یا خیر؟ چنانکه در جدول شماره(2)ملاحظه میشود،تنها صنایع شیمیایی(کد 53)،صنایع محصولات کانی و ماشینآلات دارای تغییرات مثبتی در ساختار تولیدی در هر دوره بودهاند که این تغییرات را میتوان به عوامل:1)-رشد صادرات این صنایع در اثر کاهش موانع صادراتی 2)-افزایش توان تولیدی 3)- حمایتهای دولتی و 4)-پیشرفت فنآوری نسبت داد که به ایجاد مزیت برای آنها منجر شده است."