بازنمود اخلاق در ادبیات مقاله

"اما هنگامی که یک ماجراجو با بقیهء جهان هماهنگ‌ گردد و در چنان صحنه‌هایی از نمایش جهانی که ممکن‌ است سرنوشت هر انسان دیگری هم باشد عمل کند، بینندگان جوان،دیدگان خود را با توجه بیشتری بر او می‌دوزند و امیدوارند با مشاهدهء رفتار و موقعیت آن‌ ماجراجو،بتوانند اعمال خود را هنگامی که در موقعیتی مشابه گرفتار می‌آیند،تنظیم کنند. اما اگر قدرت نفوذ نمونهء آورده شده آنقدر زیاد است که با نوعی خشونت،ضمیر خاطر را تصاحب‌ کند و اثراتی را تقریبا بدون دخالت اراده به وجود آورد، باید به هنگام نامحدود بودن انتخاب،مراقبت بود تا فقط بهترین نمونه‌ها به نمایش گذاشته شوند و نمونه‌ای که‌ احتمالا به صورت بسیار قوی عمل می‌کند،نباید تأثیرات نامعلوم یا مخربی داشته باشد. بنابراین،تأیید شایستهء یک شخصیت در این نیست‌ که او را به همان صورتی که به‌نظر می‌آید،به تصویر کشیم،زیرا بسیاری از شخصیت‌ها را اصلا هیچ‌گاه نباید به تصویر کشید،حتی در داستان‌های روایتی که سلسلهء وقایع در آنها برای مشاهده یا تجربه مناسب هستند،زیرا آن مشاهده‌ای که شناخت جهان نام دارد،اکثر اقات‌ انسان‌ها را مکار کرده است و نه فاضل."