خلاصه ماشینی:
اگر یک طرف متعاهد تشخیص دهد که مزایایی که به طور مستقیم یا غیر مستقیم به موجب این موافقتنامه عایدش میشده یا دستیابی به هریک از اهداف موافقتنامه در نتیجهی یکی از عوامل زیر با مانع روبرو شده است، (به تصویر صفحه مراجعه شود) الف)قصور یکی از طرفین در اجرای تعهداتش به موجب این موافقتنامه؛ ب)اتخاذ اقدامی توسط طرف متعاهد دیگر،چه با مفاد این موافقتنامه در تضاد باشد یا خیر؛ ج)وجود هر موقعیت دیگر؛ طرف متعاهد مزبور،برای حل رضایتبخش مسأله باید به هر طرف یا طرفهای متعاهد دیگری که ذی نفع تلقی میکند،ادعاها یا پیشنهادهای خود را کتبا اعلام کند.
با وجود این که اعضای هیأت رسیدگی باید به صورت مستقل عمل نمایند،ولی اغلب این اعضا از عوامل دولتی عضو بودند و خواه ناخواه سیاستهایشان منطبق با سیاست دولتی بود که آنها را (به تصویر صفحه مراجعه شود) برای توصیه چنین اقدامی به قدر کافی خطیر است،ممکن است به طرف یا طرفهای متعاهد اجازه دهند اجرای آن دسته از امتیازات یا دیگر تعهدات مقرر در موافقتنامه حاضر را که در این اوضاع و احوال مقتضی میدانند،به حالت تعلیق در آورند.
در خصوص شکایات مبتنی بر موارد عدم نقض موصوف در شق ب بند 1 ماده 23 گات که تخلفی از مقررات موافقتنامهها رخ نداده است،بلکه بر اثر اقدام یک عضو منافعی که به طور مستقیم یا غیر مستقیم نصیب طرف دیگر میشده،از بین رفته یا لطمه دیده یا دستیابی به اهداف موافقتنامه با مانع روبرو شده است، خوانده تعهدی برای کنار گذاشتن آن اقدام ندارد،هیأت رسیدگی یا رکن استیناف توصیه خواهند کرد که عضو ذیربط،تعدیلی مرضی الطرفین به عمل آورد.
(4)- Ernst-Ulrich Petersmann,"The GATT/WTO Dispute Settlement System",Klwer Law International, 1998,Page 72.