خلاصه ماشینی:
"مثلا در این دو بیتی: مه کز بیحاصلانم چون ننالم مه کز سوته دلانم چون ننالم بهاران بلبلان با گل بنالن مه که دور از گلانم چون ننالم ضمیر متکلم(من)در اول مصراعهای اول و دوم و چهارم در لهجه«لری»و زبان بابا طاهر«مه»باهاء غیر ملفوظ گفته میشود یعنی فقط صدای میم مکسور را دارد(م) و ضمیرهای اول شخص در کلمههای«ننالم»و«گلانم»نیز مطابق لهجه لری و زبان بابا طاهر بصورت ماقبل مکسور تلفط میشود و وزن این کلمهها مثل وزن کلمه«مکارم»یا «محارم»خواهد بود.
در خراسان ضمیر متکلم را«مو»بر وزن«بو»و در فارسی«مو»بر وزن«تو»بکار میبرند و باز در همین دو منطقه ضمیر اول شخص را ماقبل مضموم میخوانند و بهمین مناسبت در ترانههای محلی این دو منطقه ضمیرها بصورت لهجه محلی درست ادا میشود اما ترانه بابا طاهر بالهجه خراسانی و فارسی سروده نشده بلکه بالهجه اصیل«لری»که زبان خود بابا طاهر است گفته شده و باید بهمان لهجه و زبان خوانده شود،البته ریشه این کلمهها یکی است و همه اصالت«آریائی»دارد اما تلفظ و لهجه تابع تلفظ و لهجه خاص محلی میباشد و ضمیرها هنوز هم در لرستان و در لهجه محلی همدان و ملایر بهمان تلفظی که گفتم ادا میشود."