چکیده:
امنیت انسانی شرایطی را توصیف میکند که در آن بستر رفع نیازهای مادی و معنوی
انسان به طور توامان و دائمی فراهم آید.این رویکرد زمانی در دستور کار نهادها و
افراد قرار گرفت که نگاه سنتی به امنیت نتوانست چالشهای این حوزه را پاسخگو باشد و
به موازات گسترش تحولات جهانی، ناامنیها در سطوح ملی و بین المللی افزایش
یافت.مباحث مطرح شده در باب امنیت انسانی(موضوع، مسایل، چالشها و نحوه سنجش و
تقویت آن)، به رغم تبیینهای نظری مفید، ابهامات مفهومی آن را هم گسترش داده
است.مقاله حاضر با تأکید بر بعد عملی و جای دادن ایده امنیتانسانی در کانون مباحث
سیاست خارجی کشورها، مفهوم امنیت انسانی را مورد بازاندیشی قرار میدهد و ضمن ارایه
تعریفی جامع، منسجم و دقیق، امکان اندازهگیری و تقویت آن را فراهم میآورد.مؤلفان،
ضمن ابداع و تعریف مفهوم«فقر تعمیمیافته»، امنیت انسانی را«تعداد سالهای زندگی
آینده که خارج از وضعیت فقر تعمیمیافته سپری میشود»، تعریف کردهاند.این تعریف،
با لوازم کمی و آماری آن میتواند در دستور کار پژوهشی و علمی برای سنجش و تقویت
امنیت انسانی در زمینههای تخمین مخاطره، پیشگیری، محافظت و جبران پیامدهای آن
مخاطرات، قرار گیرد.هدف عمده مقاله حاضر شناخت تهدیدات معطوف به امنیت انسانی و
تقویت امنیت انسانی در مقابل آن تهدیدات است.
Human security describes conditions in which the grounds are provided for the removal of material and spiritual human needs simultaneously and constantly. This attitude was included in the agenda of institutions and individuals when traditional outlook on security failed to respond to the challenges in this area as insecurity increased at the national and international levels with the expansion of world developments. The discussions raised regarding human security (topic، issues، challenges، and the quality of evaluating and enhancing it)، in spite of useful theoretical explanations، have heightened its conceptual ambiguities. Stressing on the practical aspect and placing the idea of human security at the center of foreign policy discussions، this article rethinks the concept of human security. While offering a comprehensive، consistent، and precise definition، it provides the possibility of measuring and reinforcing it. Writers، with coining and defining the concept of ‘generalized poverty،’ have defined human security as “the number of years of future life spent outside of a state of generalized poverty.” This definition can be included in the academic and research agenda for assessing and enforcing human security in the areas of risk assessment، prevention، preservation and compensation of those risks’ consequences، through using quantitative and statistical instruments. This article mainly aims to recognize the threats to human security and to strengthen human security versus those threats.
خلاصه ماشینی:
این تعریف، با لوازم کمی و آماری آن میتواند در دستور کار پژوهشی و علمی برای سنجش و تقویت امنیت انسانی در زمینههای تخمین مخاطره، پیشگیری، محافظت و جبران پیامدهای آن مخاطرات، قرار گیرد.
برای مثال تعریف هفت بعدی برنامه توسعه سازمان ملل از امنیت انسانی، اگرچه برخی از ابعاد مفهومی مرتبط و متداخل از شخصیت انسانی را برجسته میکند، اما چارچوبی منسجم برای تلفیق این ابعاد در یک مفهوم واحد ارایه نمیدهد.
البته تعریفی که از فقر تعمیم یافته ارایه شده و شامل موازنه میان سطح دستیابی به یکی از جنبههای رفاه در مقابل دیگر جنبهها میشود، میتواند برای مقاصد تحلیلی-و نه برای تعریف امنیت انسانی-مفید باشد.
رهیافتهایی که دستور کار جهانی برای جامعه بین المللی ارایه میکنند و نگاه آنها معطوف به آینده نیست، ممکن است تنوع زیست محیطی را نادیده انگارند یا آن را منطقا و به شیوهای ناموزون به دستور کار مذکور ضمیمه کند؛اما در رهیافت این مقاله، گرچه تنوع زیستی تأثیری بر وضعیت کنونی رفاه ندارد، اما در استمرار رفاه آینده حیاتی قلمداد میشود و از همینرو در ارتقاء امنیت انسانی نقشی کلیدی دارد.
2. دستور کار سیاست خارجی و رشد علمی معیار اندازهگیری و تعریف ارایه شده از امنیت انسانی در این مقاله، در پی آن است تا به اجماع نوظهور جامعه بین الملل بر سر برخی از مهمترین اهداف، رسمیت ببخشد.
تخمین مخاطره و بازدارندگی، بهترین سازوکار تلاشهای بین المللی برای ارتقاء امنیت انسانی است، با این حال فرصتهای کلیدی در زمینه محافظت نیز وجود دارند.