چکیده:
در این مقاله، تلاش شده است با استفاده از روشهای نوین بهینه سازی مارکوویتز و تئوری تحلیل ترجیحات، به یکی از مهمترین چالشهای سالهای اخیر وزارت نفت، یعنی تخصیص بهینه گاز طبیعی به گزینه های مختلف شامل صادرات، پتروشیمی و تزریق به میدانهای نفتی، پرداخته شود. نتایج، نشان می دهند که هم از لحاظ میانگین ارزش حال انتظاری و هم از نظر میزان ریسک، ترتیب اولویت پروژه های گازی عبارت است از: پروژه های صادرات گاز، پروژه های تزریق گاز و پروژه های پتروشیمی. در انتخاب سبدهای دارایی روی مرز کارآمدی نیز چنانچه ریسک کمتر سبد دارایی مدنظر باشد، نسبت وزنی گاز تخصیص داده شده به پروژه های صادرات گاز کمتر از وضعیتی است که ریسک بیشتر همراه با بازدهی بیشتر مدنظر باشد. در حالی که نسبت وزنی گاز تخصیصی به پروژه های تزریق گاز و پتروشیمی، همزمان با بالارفتن ریسک و ارزش انتظاری، کاهش می یابند. بررسی رفتار ریسکی سرمایه گذار در دامنه ریسکهای مختلف نیز نشان می دهد هر چه سرمایه گذار ریسک پذیرتر باشد، درصد گاز تخصیص داده شده به پروژه های صادرات گاز افزایش می یابد.
In this paper we are trying to study about one of the most important challenges facing theof Iranian Oil Ministryauthorities:، T the allocation of natural gas reserves to different uses like، eExports، pPetrochemical pPlants، and Injection injection to oil reserves for enhancing recovery factor. The results show that in the ranking of the project groups on the basis of expected net present value and risk index، the export projects group has a greater value and risk than gas injection projects group and petrochemical group. In the selectingchoosing of the portfolios on the efficient frontier، if we aim the lower risk، the amount of gas allocated to export projects should be less if we aim the lower risk than the situation with less higher values and risk. Although،However، the amount of gas allocated to injection and petrochemical projects groups will decrease while as increasing the risk and value of portfolios increase. Also، the results show that، if investor is the more risk lovwer the investor، the higher the amount of gas allocated to gas export projects group will increase.
خلاصه ماشینی:
"همچنین انحراف معیار ارزش اقتصادی این پروژهها به عنوان "معیاری برای شاخص ریسک دارایی" به صورت زیر محاسبه میگردد: (6) به همین ترتیبE(NPV) و شاخص انحراف معیار برای گروه پروژههای پتروشیمی با خوراک گاز، با فرض شش سناریو برای روند قیمت محصولات پتروشیمی یعنی،،،،و با درصد احتمال وقوع،،،، و و همچنین سه سناریو برای هزینه ساخت طرحهای پتروشیمی یعنی،، با درصد احتمال وقوع،، و در مجموع با 18 سناریوی ترکیبی به صورت زیر خواهد بود: (7) (8) همچنینE(NPV) و شاخص انحراف معیار برای گروه پروژههای تزریق گاز، با فرض شش سناریو برای روند قیمت نفت خام یعنی،،،، و با درصد احتمال وقوع ، ،،، و و همچنین سه سناریو برای هزینههای ساخت تأسیسات یعنی، ، با درصد احتمال وقوع،، و همچنین سه سناریو برای ضریب بازیافت ثانویه (مقدار ازدیاد نفت خام برداشت شده ناشی از تزریق گاز طبیعی) یعنی،، با درصد احتمال وقوع،، و با 54 سناریوی ترکیبی از رابطه زیر به دست میآید: (9) (10) با توجه به فرمولهای ارائه شده و با استفاده از اطلاعات موجود در جدول (2)، محاسبات در پنج سناریوی متفاوت برای مقدار کل گاز طبیعی، انجام میشوند.
این مهم با در نظر گرفتن ویژگیهای فنی و اقتصادی هر گروه از پروژهها و انجام محاسبات مربوط به ارزش انتظاری حال خالص و انحراف معیار آن به عنوان شاخص ریسک و در نهایت تعیین سبدهای دارایی کارآمد و از طرف دیگر با تحلیل دامنه ریسک سرمایهگذار (وزارت نفت ایران) در سناریوهای مختلف، جوابهای متفاوتی را به عنوان ترکیبات بهینه تخصیص گاز طبیعی به دست میدهد."