چکیده:
توسعه سریع شهرنشینی تاثیرات قابلتوجهی بر بافتهای قدیمی بر جای گذاشته است. هسته قدیمی شهرها، برای اسکان جمعیت زیادی که غالبا مهاجران سالهای اخیر میباشند، پیوسته دچار تغییر شکل شده که فرسودگی بافتهای مذکور را به همراه داشته است. جبران این آشفتگی جز با طرحهای بهسازی و نوسازی به سختی ممکن است. آنچه در این بین اهمیت دارد مشارکت مردم به عنوان یک عنصر موثر است بر این اساس پژوهش حاضر که با روش توصیفی- تحلیلی انجام شده است سعی بر آن بوده با تنظیم پرسشنامه میزان این مشارکت ارزیابی گردد. روایی پرسشنامه با استفاده از آزمون مورد تایید قرار گرفته است به منظور تحلیل نتایج در نرم افزار spss از آزمون T نک نمونهای استفاده شده است. نتایج این پژهش بیانگر خواست عمومی پایین و حداقلی مشارکت مردمی در اجرای این طرحها و در ابعاد مختلف اقتصادی، اجتماعی، کالبدی و مدیریتی هست.
The rapid development of urbanization has had significant effects on old city textures. The old town nucleus has been constantly transformed to accommodate a large population, often migrants from recent years, which has exacerbated the exhaustion of these tissues. It is hardly possible to compensate for this turmoil with the plans of refurbishment and renovation. What is important in this regard is the participation of the people as an effective element. Accordingly, the present study was conducted using descriptive-analytical method. The aim of this study was to determine the extent of this participation by setting up a questionnaire. The validity of the questionnaire was confirmed by a test. To analyze the results, a sample T test was used in SPSS software. The results of this study reflect the general low and minimum public participation in the implementation of these projects and in various economic, social, physical and managerial dimensions.
خلاصه ماشینی:
سنجش و ارزيابي ميزان مشارکت محلي در اجراي طرح هاي بهسازي و نوسازي شهري (نمونه موردي منطقه دو شهر قم ) مصطفي توکلي نغمه ١* امير حسين نعمتي ٢ عليرضا گروسي ٣ ١کارشناس ارشد برنامه ريزي آمايش سرزمين دانشگاه ٢مدرس دانشگاه امام علي (ع ) ٣کارشناس ارشد برنامه ريزي شهري دانشگاه تربيت مدرس تاريخ دريافت مقاله : ١٣٩٨/٠١/١٩ تاريخ پذيرش مقاله : ١٣٩٨/٠٣/٠٤ چکيده : توسعه سريع شهرنشيني تأثيرات قابل توجهي بر بافت هاي قديمي بر جاي گذاشته است .
براي محققان امروزي بازآفريني شهري به معناي دخالت يا نفوذ خلاق در محيط ساخته شده موجود ميباشد و به عنوان اساس توسعه پايدار و حافظ ارزش هاي جوامع در جهت رشد و توسعه بافت هاي شهري در نظر گرفته ميشود (لوان فانس ، ٢٠١٤: ٤٢) طرح هاي بازآفريني شهري سعي در استفاده از پتانسيل هاي موجود در مناطق فرسوده دارند و بنابراين سعي دارند با بهره گيري از مشارکت عمومي گسترده با صرف کمترين بودجه ، حيات اجتماعي و رونق اقتصادي را به بافت بازگردانند (زنگيآبادي و همکاران ،١٣٩٠: ٥٩).
آنچه در اين مقاله مشاهده شد وضعيت حداقلي مشارکت شهروندان منطقه يک قم در اجراي طرح هاي بهسازي و نوسازي و در ابعاد مديريتي ، اقتصادي ، اجتماعي و کالبدي بوده و نتايج حاصل از آزمون هاي آماري در نرم افزار که بر آمده از پاسخ هاي جمع آوري شده شهروندان است ، مويد اين مطلب مي باشد.