چکیده:
هدف: هدف این پژوهش بررسی اثربخشی تلفیق روش های درمان پذیرش و تعهد و ذهن آگاهی بر انعطاف پذیری شناختی و نگرش های ناکارآمد دختران نوجوان بی سرپرست بود.
روش:روش این پژوهش نیمه تجربی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. نمونۀ پژوهش شامل 24 دختران نوجوان بی سرپرست بود که از میان دختران نوجوان بی سرپرست مقیم در مراکز نگهداری دختران بی سرپرست در شهر مشهد که به فراخوان محقق پاسخ مثبت داده بودند، به صورت داوطلبانه انتخاب شدند و به صورت تصادفی ساده در دو گروه مساوی آزمایش و کنترل گمارده شدند. مداخله به شیوه گروهی، طی 8 جلسه بر روی گروه آزمایش اجرا شد. ابزار مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه انعطاف پذیری شناختی دنیس و وندروال و پرسشنامه نگرش های ناکارآمد کودکان و نوجوانان دوالساندرو و بورتون بود که شرکت کنندگان در مرحله پیش آزمون و پس آزمون به سئوالات آنها پاسخ دادند. برای تجزیه و تحلیل دادهها از تحلیل کواریانس چندمتغیری (MANCOVA) استفاده شد.
یافتهها: نتایج نشان داد که بین گروه آزمایش و کنترل از لحاظ انعطافپذیری شناختی و نگرش ناکارآمد (کمالگرایی خودمحور) تفاوت معنیداری وجود دارد (001/ 0>P). بنابراین تلفیق روش های درمان پذیرش و تعهد و ذهن آگاهی باعث افزایش انعطافپذیری شناختی و کاهش نگرش ناکارآمد (کمالگرایی خودمحور) دختران بی سرپرست گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل شده است.
Purpose: The aim of this study was to investigate the effectiveness of a combination of acceptance and commitment therapy and mindfulness methods on cognitive flexibility and dysfunctional attitudes among orphan adolescent girls.
Method: The method of this study was quasi-experimental with a pretest-posttest and control group. The research sample included 24 orphan adolescent girls than among orphan adolescent girls who lived in Orphanages in Mashhad and responded to researcher recall that were selected by volunteer sampling and randomly assigned into two groups, which are experimental and control groups. The group-based intervention was performed in the experimental group in 8 sessions. The instrument used in this study includes Denis and Vender Val questionnaire of cognitive flexibility and Dual sander and Borton questionnaire to which the participants responded in the pretest and posttest. Data analyzed using analysis of multivariate variance.
Findings: The results showed that there was a significant difference (p<0.001) between the experimental and control groups in terms of cognitive flexibility and inefficient attitude (self-centered perfectionism). So a combination of acceptance and commitment therapy and mindfulness methods increases cognitive flexibility and reduces inefficient attitude (self-centered perfectionism) among orphan adolescent girls in the experimental group, compared with the control group
خلاصه ماشینی:
Acceptance and Commitment Therapy ٢٠١٤ ,et all &Aghdam, Shamseddini lorry, Abassi, Yosefi ) و یانگ ، ماس موریس و مک کراکن (٢٠١٧ ,McCracken &Yang, Moss-Morris ) در پژوهشی این یافته را بدست آوردند که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کاهش افکار ناکارآمد و پریشانی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس موثر است ، همچنین اسکات ، هان و مک کراکن (٢٠١٦ ,McCracken &Scott, Hann )، در پژوهشی این یافته را مطرح نمودند که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد منجر به افزایش انعطاف پذیری شناختی بیماران مبتلا به اختلالات مزمن می گردد.
با عنایت به مطالب عنوان شده مبنی بر اثربخشی بیشتر دو رویکرد تلفیقی و نیز با توجه به پژوهش ذکر شده ، محقق در پژوهش حاضر در صدد پاسخگویی به این سؤال است که آیا ترکیب دو روش درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و ذهن آگاهی بر انعطاف پذیری شناختی و نگرش های ناکارآمد دختران نوجوان بی سرپرست اثربخشی معنی داری دارد.
نتایج پژوهش حاضر مبنی بر اثربخشی تلفیق دو روش درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و ذهن آگاهی بر نگرش های ناکارآمد همخوان با پژوهش های نظام پور (٢٠١٥ ,Nezam Pour)، رحیمی ( ,Rahimi ٢٠١٥)، کاکاوند (٢٠١٦ ,Kakavand)، پیترز و همکاران (٢٠١٥ ,et all&Peters )، مانس ، دی آگولیا، فرانکو و گیل (٢٠١٤ ,Gil &guila, Franco as, Del AMan)، پاول ، استانتون ، گریسون ، اسموسکی و وانگ (٢٠١٣ ,Wang &Paul, Stanton, Greeson, Smoski, ) و و داویس و هایز ( ,Hayes &Davis ٢٠١١) می باشد؛ چرا که آنان در پژوهش های جداگانه به این نتیجه رسیدند که ذهن آگاهی روش مؤثری در جهت کاهش افسردگی، افکار منفی و نگرش های ناکارآمد هستند.