چکیده:
مدارس دخترانه غربی که توسط مبلغان مسیحیِ آمریکایی و اروپایی از سال1217ش/ 1834م، در ایران ایجاد شد، با هدف کادر سازی برای نهادینه سازی الگوی «زن غربی» در جامعه زنان ایران، به تربیت دختران و زنان ایرانی با فرهنگ و آداب و رسوم غربی پرداخت. در قدم بعد، فارغ التحصیلان این مدارس، دست به اقدامات نظری و عملی از جمله تأسیس انجمن ها و نشریات زنانه و ایجاد مدارس دخترانه بومی زدند که منجر به متشکل شدن آنان در جریان های موجود و ایجاد جریان های جدید شد. هر چهار جریانِ فرهنگی روشنفکری، دفاع از حقوق زن، چپ و ملی گرا، که به تأثیر از فعالیت های فارغ التحصیلان مدارس دخترانه غربی شکل گرفتند، معتقد بودند یکی از ارکان مدرنیسم که نسخه اصلی پیشرفت غرب محسوب می شد، پیاده سازی الگوی «زن غربی» است و برای اجرای این الگو ابتدا باید مانع حجاب از سر راه برداشته می شد. در این راستا همه این جریان ها بعد از سال ها مبارزه با حجاب، با پیوستن به کانون بانوان که توسط حکومت رضاشاه برای کمک به کشف حجاب ایجاد شده بود، توانستند زمینه را برای اعلام رسمی کشف حجاب در ایران 17 دی 1314ش، مهیا نمایند.
Western girls' schools established in Iran by American and European Christian missionaries in 1834,
with the aim of creating a cadre to institutionalize the "Western woman" model in Iranian women's
society, educated Iranian girls and women with Western culture and customs. In the next step, the
graduates of these schools took theoretical and practical measures including the establishment of
women's associations and publications and the creation of indigenous girls' schools which led to
their entrance to the existing currents and the creation of new currents. All four cultural
currents prevalent in this period: the intellectual, the defense of women's rights, the left, and
nationalist, which were shaped by the activities of Western girls school graduates, believed that
one of the pillars of modernism, which was considered as the original version of Western progress,
was the implementation of the "Western woman" model, and in order to implement this model, the veil
barrier had to be removed first. In this regard, all these currents, after years of fighting
against the hijab, by joining the Women's Center, which was created by the Reza Shah government to
help Kashf-e hijab, were able to prepare the ground for the official announcement of the Kashf-e
hijab in Iran on January 8, 1963.
خلاصه ماشینی:
هر چهار جريان فرهنگي رايج در ايـن دوره : روشنفکري، دفاع از حقوق زن ، چپ و مليگرا، کـه بـه تـأثير از فعاليـت هـاي فـارغ التحصيلان مدارس دخترانه غربي شکل گرفتند، معتقد بودند يکـي از ارکـان مدرنيسـم کـه نسخه اصلي پيشرفت غرب محسوب ميشد، پياده سازي الگوي «زن غربي» اسـت و بـراي اجراي اين الگو ابتدا بايد مانع حجاب از سر راه برداشته ميشـد.
٣- جريان هاي فرهنگي چهارگانه دختران و زنان محصل در مدارس دخترانه خارجي، با اقدامات نظري و عملي خـود، بـراي اجراي الگوي «زن غربي» که تکه اي از پازل مدرنيزاسيون محسـوب مـي شـد، جريـان هـاي فرهنگي چون روشنفکري، دفاع از حقوق زن و ملي گرايي را سبب شدند که هـر کـدام بـه نوبه خود محملي براي مبارزه با فرهنگ ، سنت و مذهب ايراني فراهم آوردند.
از اين رو، غرب به خاطر ظرفيت هـايي کـه در وجـود زن ، بـراي همـراه کردن ساير اعضاي خانواده با رويکردهاي فرهنگي و اجتماعي هست ، دريافته بود که تحقق فرهنگ جهاني، براي رسيدن به ثبات سياسي و بهره برداري اقتصادي، بدون ايجاد تحول در فرهنگ زنان کشورهاي مختلف امکان پذير نيسـت ، مبلغـان غربـي، بـا عرضـۀ برنامـه هـا و طرح هاي فمينيستي در جوامع شرقي، سعي کردند «الگوي زن غربي» را به عنوان الگوي ايده آل جهاني، به اين جوامع ، تحميل کنند؛ دو جامعه شناس فمينيست انگليسي با اذعان به ايـن موضوع ، مينويسند: هر قدر روابـط اقتصـادي و فرهنگـي غـرب ، همـراه بـا از بـين بـردن روش هاي سنتي زندگي و به وجود آوردن اقتصادهاي وابسـته ، در کشـورهاي جهـان سـوم نفوذ کرده اند، همان قدر هم عقايد غربي در مـورد زنـانگي و خـانواده بـر ديگـر الگوهـاي جنسيت تحميل شده اند و آن ها را غير عادي، وحشيانه ، غير آزاد و يا از لحاظ ويژگـيهـاي جنسي نا متعارف جلوه داده اند.