چکیده:
چکیدهدست یابی به توسعه پایدار مهم ترین هدف اقتصادی یک کشور است که از طریق رشد و هماهنگی بین بخش های مختلف اقتصادی حاصل میگردد. در چند دهه اخیر عدم اثرگذاری بخش خصوصی یک مانع جدی در مقابل این مهم بوده است. در این مطالعه سعی بر آن است که عوامل موثر بر سرمایه گذاری بخش خصوصی شناسایی شده و تعیین گردد که در هر مقطعی از زمان کدام متغیر (یا متغیرها) عامل تاثیرگذاری بر رشد سرمایه گذاری بخش خصوصی بوده است. به منظور تعیین عوامل موثر بر رشد سرمایه گذاری بخش خصوصی از مدل میانگین گیری پویا (DMA) که از خانواده مدل های پارامترهای متغیر در طول زمان (TVP) به حساب می آید و در هر مقطع زمانی بهترین مدل تعیین کننده سرمایه گذاری بخش خصوصی را ارئه می دهد؛ استفاده شده است. برای این منظور تعداد 8 متغیر در این مطالعه از دادههای فصلی سالهای 1380 تا 1397 سری زمانی بانک مرکزی در ایران استفاده شده است. نتایج حاکی از آن است که احتمال ورود متغیرهای نرخ ارز، تولید ناخالص داخلی، مخارج دولت و تورم در سطح بالا و احتمال ورود متغیرهای نقدینگی و تسهیلات بانکی در سطح متوسط و احتمال ورود متغیرهای نرخ بهره و فضای کسب و کار در سطح پایین قرار دارد.واژه های کلیدی: عوامل موثر، رشد سرمایه گذاری بخش خصوصی، مدل میانگین گیری پویا، مدل های پارامترهای متغیر در طول زمان طبقهبندی JEL: J23، E27، E24
AbstractAchieving sustainable development, obtained through growth and coordination among different economic sectors, is the most important economic goal of a country and the ineffectiveness of the private sector has been a serious obstacle to this subject in recent years. This study investigates the factors affecting private sector investment and determines which variables affect the growth of private sector investment at any point in time. The dynamic averaging model (DMA) was used in order to determine the factors affecting the growth of private sector investment: As a type of variable parameters over time (TVP) models, the DMA model presents the best model for determining private sector investment at any time. The paper investigates 8 variables, analyzing quarterly time series data of the Iran Central Bank from 2001 to 2019. The results indicate that the possibility of entering the variables of exchange rate, GDP, government spending and inflation is at a high level and the probability of entering the variables of liquidity and bank facilities is at a medium level, whereas the probability of entering variables of interest rate and business environment is low. Keywords: Influential factors, private sector investment growth, dynamic averaging model, variable parameter models over time.Classification JEL: J23، E27، E24
خلاصه ماشینی:
در دهه هاي اخير مطالعات متعددي در مورد برآورد سرمايه گذاري بخش خصوصي با استفاده از روش هاي رايج اقتصاد سنجي صورت گرفته است که بعضاً مطالعاتي هم در داخل کشور صورت گرفته است که در اين ميان ميتوان به مطالعات انجام شده توسط هژبرکياني و خدامردي٥ (١٣٨١)، آهنگري و سعادت مهر٦ (١٣٨٧)، کشاورزيان پيوستي٧ (١٣٨١)، پژويان و خسروي ٨ (١٣٩١)، سهيلي و همکاران ٩ (١٣٩٦)، کازروني و بقايي١٠ (١٣٨٧)، کاظمي و عربي١١ (١٣٩٢)، تاري١٢ (١٣٩٥) و پايتختي و اکبري 13 (١٣٩٦) اشاره نمود.
(2018) 10 Kazeroni & Baghaee (2009) 11 Kazemi & Arabi (2014) 12 Tari (2017) 13 Patakhti & Akbari (2018) نکته قابل توجه اين است که اغلب مطالعات انجام شده در خصوص تعيين رشد سرمايه گذاري بخش خصوصي بر اساس برآوردهاي سري زماني١ بوده اند که داراي محدوديت هاي متعددي بودند.
در قالب مدل هاي ساختاري و با استفاده از روش پايه TVP مطالعات متعددي در سطح بين المللي انجام شده است که ميتوان به مطالعات گيفانگ و همکاران ٤ (٢٠١٩) براي تخمين شاخص سهام ، هوبر و همکاران ٥ (٢٠١٩) براي تعيين رشد اقتصادي انگلستان ، کوپ و همکاران ٦ (٢٠١٨) براي برآورد مخارج در انگلستان ، گودنس آي ٧ (٢٠١٥) براي تعيين قيمت طلا با بررسي شش عامل جهاني (چرخه تجارت ، اسمي، نرخ بهره ، کالا، نرخ ارز و قيمت سهام ) نشان داد که مدل ميانگين گيري پويا (DMA) و انتخاب مدل پويا (DMS) از مدل هاي خطي (مانند پياده روي تصادفي) و همچنين مدل ميانگين بيزي (BMA) و (DMS) بهتر است ، گوپتا و کيم ٨ (٢٠١٤) براي پيش بيني ذخاير ارزي 1 Time Series Forecasting 2 Moshiri (2002) 3 Koop & Koribilis 4 Gefang et al.