چکیده:
الگوي اسلامي ايراني پيشرفت انديشه جديدي است که بنيانگذارآن برخلاف مدل هاي توسعه که
متوجه دنيا بوده و بهره برداري عميق از منابع مادي و نيل به لذت بيشتر را تٲکيد دارند، تواماني
دنيا وآخرت ، معاد و مبارزه با ظلم را فروض لاينفک پيشرفت سعادتمند بشر مي دانند. مباني فکري
و چهارچوب نظري اين الگوي نوين پيشرفت چيدمان و فرايندها، نتايج و دستاوردهاي حاصل از آن
با مدل هاي در بردارنده ي توسعه موجود تمايزاتي دارد. همان گونه که ايشان به جاي تعيين
نظام هاي مختلف الگو اقدام به تعريف هاي الگو نمودند. عرصه هاي تفکر، علم ، زندگي و معنويت
حاکي از آن است که عرصه همگاني تفکر نيل به جامعه بصير و دانش بنيان را هدفگذاري نموده که
افراد برجسته و انديشمند و خبرگان اجرائي آن عرصه علم را تشکيل مي دهند و با تلاش نظري و
عملي رفاه مبتني بر احکام شرع و نيازهاي حقيقي جامعه را فراهم مي آورند. عرصه زندگي تجلي
ثمره و سعي عرصه هاي تفکر و علم مي باشد که دستيابي به تکامل الهي همراه با برخورداري از
زندگي شيرين و گوارا را به ارمغان مي آورد. هرچند نواقص و مشکلات را برملاساخته و داده هاي
عرصه هاي تفکر و علم را مشخص مي نمايد. عرصه معنويت نيزحرکت در راهي است که از مباني
نظر و عملي جامعه حاصل مي آيد و هدف آن را مي تواند رسيدن به قرب فرايض و نافل و حيات
طيبه دانست . با وجود اين ، مي توان براساس عرصه هاي مذکور و با مد نظر قرار دادن منويات مقام
معظم رهبري به عنوان پايه گذار فکري و نظري اين الگو، نظام هاي اقتصادي ، اجتماعي ، فرهنگي و
خانواده را به گونه اي تعريف ، تشريح ، هدف گذاري نمود که ضمن نمايان بودن وجوه مميزه
مقايسه ي تطبيقي هريک از آنها امکان پذير باشد. بر همين ، اساس مقاله حاضر ضمن تشريح
عرصه هاي مذکور و بيان ارتباط بين آنها، کارکردهاي اصلي و مورد انتظار نظام هاي پنج گانه مذکور
را تبيين نموده است .