چکیده:
طبق بند 1 ماده 20 کنوانسیون ورشو- مونترال در صورتی که متصدّی حمل و نقل هوائی ثابت کند که خود وی و عاملینش «کلّیه تدابیر لازم» را به منظور جلوگیری از خسارت اتّخاذ کرده اند، یا این که اتّخاذ چنین تدابیری برای او و عاملین او ممکن نبوده است؛ مسئول نخواهد بود. بر اساس این ماده، متصدّی حقّ دفاع کامل در برابر هر ادّعائی دارد. بنابراین اگر وی ثابت کند همه اقدامات لازم را اندیشیده، مسئول نخواهد بود. این ماده درباره آسیب، مرگ و تأخیر مسافر و نیز هرگونه صدمه و تأخیر در رابطه با بار کاربرد دارد. از طرفی مطابق ماده 21 «هر گاه متصدّی حمل و نقل ثابت کند که خسارت وارده، معمول خطای شخص خسارت دیده است دادگاه می تواند طبق مفاد قانون، خود متصدّی حمل و نقل را کلّاً یا جزئاً از مسئولیت مبرّی سازد.» دفاعیّات مندرج در مواد 20 و 21 کنوانسیون قابل طرح و بررسی در فقه نیز هست به طوری که ضمان تعدّی و تفریط و قاعده اقدام در لسان فقها و تفاسیر حقوقدانان قابل انطباق با دو گزاره فوق می باشد. نویسنده بر آن است تا در این مقاله به تبیین این مسأله بپردازد.
Article 20 (1) of the Warsaw-Montreal Convention shall not be liable if the Air transport operator proves that his agents have taken "all necessary measures" to prevent the harm or that such measures have not been possible for his agents. According to this Article, the operator has the right to full defense against any claim. Therefore, if it is proved that, operator has done "all necessary measures" it will not be responsible. It applies to injury, death and delay of passenger, as well as any damage or delay about cargo. On the other hand, in accordance with Article 21, "If the carrier proves that the damage was caused by or contributed to by the negligence of the injured person the Court may, in accordance with the provisions of its own law, exonerate the carrier wholly or partly from his liability." All defense which is mentioned at Art 21 and 22 are applicable and compatible in Jurisprudence. The author intends to explain this issue in this essay.
خلاصه ماشینی:
بررسي فقهي حقوقي موارد دفاع شرکت هاي هواپيمائي در دعاوي سوانح هوائي (کنوانسيون ورشو- مونترال ) جعفر سلمان زاده تاريخ دريافت : ١٣٩٨/١١/٠٧ تاريخ پذيرش : ١٣٩٩/٠٢/٠٩ چکيده طبق بند ١ ماده ٢٠ کنوانسيون ورشو- مونترال در صورتي که متصدي حمل و نقل هوائي ثابت کند که خود وي و عاملينش «کليه تدابير لازم » را به منظور جلوگيري از خسارت اتخاذ کرده اند، يا اين که اتخاذ چنين تدابيري براي او و عاملين او ممکن نبوده است ؛ مسئول نخواهد بود.
بنابراين کارفرما مسئول جبران خسارت براي آسيب هاي وارده در نتيجه تقصير کارکنانش خواهد بود Estephan and) (٦٨٣ :٢٠٠٥ ,Michael؛ به عبارتي، مطابق ماده ١٨ کنوانسيون ورشو و مونترال ، متصدي حمل و نقل ، مسئول خساراتي است که در صورت انهدام و يا گم شدن يا صدمه به لوازم شخصي چک شده يا کالا وارد مي شود؛ به شرطي که واقعۀ١ موجد خسارت در حين عمليات حمل و نقل هوائي رخ دهد :١٩٨١ ,Mankiewicz) .
٤- دفاع متصديان حمل و نقل هوائي ٤-١- دفاع «کليه تدابير لازم » 1 طبق بند ١ ماده ٢٠ کنوانسيون در صورتي که متصدي ثابت کند که خود وي و عاملينش کليه تدابير لازم را به منظور جلوگيري از خسارت اتخاذ کرده اند يا اين که اتخاذ چنين تدابيري براي او و عاملين او ممکن نبوده است ؛ مسئول نخواهد بود.