چکیده:
با افزایش روزافزون جمعیت شهرها، مدیریت پسماند شهری و نحوه جلب مشارکت شهروندان در این زمینه، به یکی از چالشهای مهم مدیریت شهری به ویژه در کلانشهرها تبدیل شده است. در عین حال، مشارکت شهروندان و موفقیت در مدیریت پسماند مزایای زیستمحیطی و اقتصادی بسیاری به همراه دارد. مطالعه پیشرو به تأثیر سرمایه اجتماعی شهروندان بر افزایش مشارکت آنان در مدیریت پسماندهای شهری در شهر تهران با استفاده از سه روش پیمایش، مطالعه اسنادی و سناریوسازی میپردازد. جامعه آماری تحقیق شامل مجموعه شهروندان شهر تهران است که به روش نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای، تعداد 950 نفر نمونه از مناطق 22 گانه شهر تهران انتخاب شدند. نتایج تحقیق نشان میدهند که به ترتیب متغیرهای آگاهی نسبت به امور، با 0.544 =β، مشارکت خیریهای با 0.338 =β، مشارکت رسمی با 0.306 =β، مشارکت مذهبی است که دارای 0.239 =β، اعتماد عمومی با 0.138 = β، سطح تحصیلات با 0.132 =β، سن با 0.125 = β و در نهایت رضایت از شهرداری با 0.124 = β بیشترین رابطه آماری را با متغیر با مشارکت در تفکیک زباله دارند. مقادیر رگرسیونی مدل حاکی است متغیرهای میزان رضایت از شهرداری 124. +، سن 125.-، تحصیلات 132.+، اعتماد عمومی 138.+، مشارکت مذهبی 239.+، مشارکت رسمی 306.+، مشارکت خیریههای 338. + و آگاهی 544.+ از تغییرات مشارکت در تفکیک زباله از مبداء را پیشبینی میکنند. در پایان با استفاده از دادههای مدل رگرسیونی، پنج سناریوی محتمل ارائه شده است که در سناریوی پنجم چنانچه سطح تأثیرگذاری متغیرهای تأثیرگذار در بالاترین سطح (خیلی زیاد) صورت پذیرد، درآمد شهرداری از تفکیک زباله در مبدأ در سال، بیش از هزار میلیارد ریال خواهد بود.
Increasing population of cities, urban waste management, and different mechanisms of engaging the citizens to participate in the process of urban waste management, is one of the most important challenges of urban management, especially in metropolitans. Citizens’ participation and any success in waste management inevitably have many environmental and economic positive outcomes. This research is in pursuit of dealing with the effect of citizens’ social capital on increasing their participation in municipal waste management in Tehran. This research methodically uses three methods: survey, documentary study, and scenario building. The statistical society of the study is citizens of Tehran. 950 cases were selected as statistical sample from 22 districts of Tehran by multi-stage cluster sampling. The results show that the variables of awareness of affairs with β = 0.544, charitable participation with β = 0.338, formal participation with β = 0.306, religious participation with β = 0.239, social trust with β = 0.138, level of education with β = 0.132, age with β = 0.125, and finally satisfaction with the municipality with β = 0.124, respectively have the highest statistical relationship with the variable participation in waste segregation. The values of the regression model shows that the variable satisfaction with the municipality explains +0.125 of the changes in participation in waste segregation from source, age -0.125, education +0.132, social trust +0.138, religious participation +0.239, formal participation +0.306, charitable participation +0.338, and awareness +0.544. Finally, using regression model data, five possible scenarios are presented. In just the fifth scenario, if the efficiency of the effective variables is at the highest level (very high), the municipal revenue of the waste segregation from the source per year is more than one thousand billion Rials.
خلاصه ماشینی:
طراحي و تبيين الگوي اثربخشي سرمايه اجتماعي بر بازيافت زباله (مورد مطالعه : شهروندان شهر تهران ) 1 کامبيز مصطفيپور دعابناشس وخيدابدخکترش اي تخصصي جامعه شناسي مسائل اجتماعي استاديار و عضو هيأت علمي دانشگاه پيام نور دريافت ٩٩/٤/١٥ پذيرش ٩٩/١٢/٨ چکيده با افزايش روزافزون جمعيت شهرها، مديريت پسماند شهري و نحوه جلب مشارکت شهروندان در اين زمينه ، به يکي از چالش هاي مهم مديريت شهري به ويژه در کلانشهرها تبديل شده است .
در پايان با استفاده از داده هاي مدل رگرسيوني، پنج سناريوي محتمل ارائه شده است که در سناريوي پنجم چنانچه سطح تأثيرگذاري متغيرهاي تأثيرگذار در بالاترين سطح (خيلي زياد) صورت پذيرد، درآمد شهرداري از تفکيک زباله در مبدأ در سال ، بيش از هزار ميليارد ريال خواهد بود.
هر چند تحقيقات مفصلي در کشورهاي مختلف جهان در رابطه با رابطه بين سرمايه اجتماعي و مديريت پسماند انجام شده است اما تحقيقي داخلي که بتواند متغيرهاي زمينه اي مرتبط با زندگي شهرنشيني را با مفهوم سرمايه اجتماعي ترکيب کرده و ميزان اثربخشي آن در مشارکت هاي مربوط به مديريت پسماند را مورد تحليل قرار داده باشد يافت نشد.
١٣٢ =β است و رابطه اين متغير با مشارکت در تفکيک زباله مستقيم ميباشد، هفتمين متغير وارد شده به مدل الگو، سن ميباشد که داراي ٠.
; Iosifides, Theodoros; Botetzagias, Iosif; and Evangelinos, Konstantinos (2009) 'The influence of social capital on environmental policy instruments', Environmental Politics, 18: 4, 595-611 To link to this Article: DOI: 0.