چکیده:
پیشرفت در صنعت حمل و نقل و علوم رایانه موجب تولید خودرویی شده است که نیاز به راننده انسانی ندارد و در عوض هوش مصنوعی رانندگی را انجام میدهد. در این حالت برنامهنویس باید شرایطی که امکان تصادف در آن وجود دارد را از قبل پیشبینی کند و هوش مصنوعی را در راستای نشان دادن واکنش منطبق بر قانون آموزش دهد. در برخی از فروض احتمالی که ممکن است در هنگام رانندگی پیش آید، تشخیص واکنش منطبق بر قانون یک چالش اساسی محسوب میشود که باید توسط حقوقدانان حلوفصل گردد تا برنامهنویس با الگو قرار دادن پیشنهاد حقوقدانان، الگوریتمهای خودروی خودران را طوری تنظیم کند که تصادفات احتمالی، منجر به تحمیل مسئولیت کیفری بر او نشود. با عنایت به این موضوع، در مقاله حاضر، با استفاده از منابع کتابخانهای و به روشی توصیفی-تحلیلی به ترسیم فرضهای احتمالی از جمله مواردی که خودروی خودران باید بین کوبیدن به دو گروه انسانی یکی را انتخاب کند پرداخته شده است. در نهایت با توجه به مبانی حقوق داخلی و رویههای مربوط به قتل ناشی از اضطرار در نظام کامنلا در صدد یافتن پاسخ برای این چالشها هستیم. بدین ترتیب تلاش شده است تا چهارچوب نظری لازم در جهت آمادگی نظام حقوقی کشور برای ورود خودرانها و کاهش ریسک فعالیت طراحان و سرمایهگذاران در این حوزه از طریق رفع مسئولیت کیفری ناشی از تصادف خودرانها با انسان بر مبنای قاعده اضطرار ارائه گردد.
Developments in transportation industry and computer science have caused the production of cars that do not need human drivers, and instead are driven by artificial intelligence. In this case, the programmer has to predict the situations in which a potential accident is expected previously and provide training to ensure the self-driving cars’ reactions are in compliance with the law. In possible scenarios, which could occur during driving, reacting in compliance with the law is a fundamental challenge that should be settled by lawyers so that the programmer set the self-driving car’s algorithms according to the lawyers’ proposal in a way that probable accidents do not lead to his/her criminal responsibility. Considering this fact, in the present article by using library resources and through a descriptive-analytic method, depiction of potential scenarios, including cases in which the self-driving car is set up to make a choice between hitting two distinct groups of people is dealt with. Finally, paying attention to foundations of domestic law and precedents relative to homicide-by-necessity in common law system, we are seeking to answer these challenges. As such, it is attempted to present the necessary theoretical perspective in order to make Iran’s legal system ready for the entry of self-driving cars and to reduce the risk for designers and investors’ activities in this field through eliminating the criminal responsibility caused by accident of self-driving cars with human based on necessity rule.
خلاصه ماشینی:
در برخی از فروض احتمالی که ممکن است در هنگام رانندگی پیش آید، تشخیص واکنش منطبق بر قانون یک چالش اساسی محسوب می شود که باید توسط حقوقدانان حل وفصل گردد تا برنامه نویس با الگو قرار دادن پیشنهاد حقوقدانان ، الگوریتم های خودروی خودران را طوری تنظیم کند که تصادفات احتمالی ، منجر به تحمیل مسئولیت کیفری بر او نشود.
(١١٦٩ :٢٠١٢ ,Douma, Palodichuk ) ضرورتاً باید تا حد ممکن سناریوهای محتمل را پیش بینی کرد و با تحلیل های مناسب پاسخ قانونی برای هر مورد تعیین کرد؛ در غیر این صورت ، مواردی که در شرایط اضطراری (بدون توجه به الزامات و ١١ شروط قانونی ) صدمه ای توسط خودران وارد شود سازندگان آن نمی توانند به دفاع اضطرار یا هر توجیه و عذر حقوقی دیگری استناد کنند.
١٣ حال عبور است و قطعاً کشته می شود، در این شرایط برنامه نویس باید چگونه خودران را برنامه ریزی کند تا خودرو مطابق قانون عمل کرده باشد(مسئله نخست )؟ به عبارتی ، مسئله این است که آیا می توان به استناد اضطرار از برخورد با سه انسان مقصر جلوگیری کرد و در عوض یک انسان بی گناه را کشت ؟ به منظور بررسی و تحلیل حقوقی این موضوع ، ابتدا مهم ترین پرونده های مرتبط که طبق حقوق کامن لا مورد رسیدگی قرار گرفته است بررسی می شود.