چکیده:
این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی رویکرد تحلیل رفتار متقابل بر سازگاری زناشویی و مولفههای (رضایت، همبستگی، توافق و ابراز محبت) در مادران دانش آموزان پسر مقاطع ابتدایی منطقه 1 شهر تهران انجام گرفت. جامعه آماری مورد مطالعه کلیهی مادران دانشآموزان پسر مقطع اول ابتدایی در سال 97-1396 بود، طرح پژوهش از نوع نیمه آزمایشی همراه با پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل و انتخاب نمونه به روش نمونهگیری تصادفی چند مرحلهای و گمارش تصادفی ساده انجام گرفت و حجم نمونه به منظور آموزش رویکرد تحلیل رفتار متقابل تعداد 30 نفر انتخاب شدند که 15 نفر در گروه آزمایش و 15 نفر در گروه کنترل قرار گرفتند. روش جمعآوری اطلاعات با استفاده از، مقیاس هایسازگاریزناشوییاسپانیر (1976) و نیز آموزش رویکرد تحلیل رفتار متقابل در طی 8 جلسه به مدت 90 دقیقه در هفته بر روی نمونه مورد نظر اجرا شد. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از آزمون آماری (تحلیل کوواریانس چند متغیری) صورت گرفت. یافتههای بدست آمده نشان داد: آموزش رویکرد تحلیل رفتار متقابل تاثیر مثبت بر سازگاری زناشویی و مولفههای (رضایت دونفری، همبستگیدونفری، توافق دو نفری و ابراز محبت) گروه آزمایش در پس آزمون داشت. همچنین نتایج بدست آمده حاکی از آن بود که رویکرد تحلیل رفتار متقابل موجب افزایش سازگاری زناشویی و رضایت دونفری، همبستگی دونفری، توافق دو نفری و ابراز محبت مادران دانشآموزان پسر پایه اول مقطع دبستان میگردد.
The aim of this study was to investigate the effectiveness of reciprocal behavior analysis approach on marital adjustment and components (satisfaction, solidarity, agreement and expression of love) in mothers of male elementary school students in District 1 of Tehran. The statistical population of the study was all the mothers of first grade male students in 2017-1997. The sample size was 30 people to teach the interaction behavior analysis approach, of which 15 were in the experimental group and 15 in the control group. Data collection method was performed on the sample using the scales of adjustment, marital compatibility, spanier (1976) as well as the training of interaction behavior analysis approach during 8 sessions for 90 minutes per week. Data analysis was performed using statistical test (multivariate analysis of covariance). Findings showed: Teaching reciprocal behavior analysis approach had a positive effect on marital adjustment and components (two-person satisfaction, two-person correlation, two-person agreement and expression of affection) of the experimental group in the post-test. The results also showed that the interaction behavior analysis approach increases marital adjustment and mutual satisfaction, two-person solidarity, two-person agreement and the expression of affection of the mothers of first grade male elementary school students.
خلاصه ماشینی:
با توجه به آنچه گفته شد عدم رضايت مندي زندگي و کاهش سازگاري زناشويي در مادران باعث از بين رفتن محيط امن رواني و روحي در فرزندان مي گردد و باعث به وجود آمدن مشکلاتي براي آنها مي گردد، و بر رابطه آنها با ديگران صدمه مي زند (مرادي و ثنايي ذاکر، ١٣٨٥)، مطالعه پژوهش هاي مختلف در زمينه اثربخشي آموزش تحليل رفتار متقابل (معتمدي و نوشادي ، ١٣٩٤) بر رضايت زناشويي؛(نريماني و همکاران ،١٣٩٤)در افزايش انعطاف پذيري شناختي و ارتقاي عملکرد خانواده ؛(اکبري و همکاران ، ١٣٩١) بر بهبود مهارت حل تعارض ؛ (سوداني و همکاران ،١٣٩١) بر افزايش عملکرد زوج هاي ناسازگار؛ (کافي و همکاران ،١٣٩٠)برسازگاري زناشويي؛ (فتوحي بناب و همکاران ،١٣٨٨) بر سازگاري زناشوييزوج هاي - ناسازگار، استرزلسيک (٢٠١٥) بر کيفيت زندگي و کاهش تعارضات زناشويي (سلامت ،١٣٨٤)،سازگاري زناشويي (دانش ،١٣٨٥)، رضايت زناشويي (ترکان ، ١٣٨٥)، شيوه هاي رويايي با استرس (فرهنگي و آقا محمديان ، ١٣٨٥)،خود پنداره (صادقي و همکاران ، ١٣٨٨)، پيدايش عقايد مثبت تر در زمينه روابط با کارمندان (جسنس ،١٩٧٥)، در جلوگيري از افزايش تعارض و خشونت (گري ، ٢٠٠٦) و بر توسعه مهارت هاي ارتباطي ، درک ديگران و خود ابرازي (محمدي و همکاران ،٢٠١٠) را نشان داده اند.
روش شناسي با توجه به شاخص ها و اهداف تحقيق ، پژوهش صورت گرفته يک پژوهش نيمه آزمايشي همراه با پيش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل و گمارش تصادفي ساده مي باشد که به بررسي تاثير آموزش رويکرد تحليل رفتار متقابل بر سازگاري زناشويي و مولفه هاي (رضايت ، همبستگي ، توافق و ابراز محبت ) مادران دانش آموزان مقطع دبستان مدارس منطقه ١ تهران پرداخته است .