چکیده:
در این تحقیق با تحلیل نظریه ارزش نمایشی بنیامین و مولفههای اصلی نظریه ریزوماتیک دلوز، عکاسی خبری در بستر شبکههای اجتماعی بررسی شد. اهمیت و ضرورت تحقیق به سبب پدید آمدن بستر جدید تکنولوژیک در فضای مجازی (شبکههای اجتماعی) در تغییر تعاریف و کارکردهای عکس خبری و عکاسی خبری است. نتایج تحقیق نشان میدهند که مهمترین شاخصه بستر شبکه اجتماعی برای عکاسی خبری، ظهور مفهوم فردیت و همچنین تکثر در جهت از بین بردن روایت برتر (روایت غالب) است. در این فضا، عکس عبور از ساختارها و چارچوبهای خبری را تجربه میکند و نمایشی که توسط بازتولید مکانیکی از واقعیت صورت میگیرد، بهنوعی رابطه مردم با مردم را تایید میکند. در این رویکرد عکاسی خبری به ژورنالیسم نوشتاری یا خبرگزاریها بینیاز است و رابطه عکس با واقعیت صرفا با هنر و ذهنیت عکاس در پیوند است. روش تحقیق توصیفی-تحلیلی بوده بر اساس دادههای کتابخانهای و اینترنتی سامان داده شده است.
Abstract: In this study, by analyzing Benjamin's theory of Exhibition value and the main components of Deleuze's rhizomatic theory, photojournalism in the context of social networks was investigated. The importance and necessity of research is due to the emergence of a new technological platform in cyberspace (social networks) in changing the definitions and functions of news photography. The results show that the most important feature of the social network platform for photojournalism is the emergence of the concept of individuality as well as pluralism in order to eliminate the grand narrative. In this space, the photograph experiences the transition of news structures and frameworks, and the representation made by mechanical reproduction of reality somehow confirms the relationship of people to people. In this approach photojournalism does not need written journalism or news agencies, and the relationship between photography and reality is only related to the art and mentality of the photographer. The research method is descriptive-analytical based on library and internet data.
خلاصه ماشینی:
1 Aura 2 Exchange value «اثر هنري» در عصر بازتوليدپذيري مکانيکي نظريه اصلي «اثر هنري» اين است که با بازتوليد مکانيکي ماهيت بازنمود هنري از اتکاي به نبوغ ، که به حفظ اصالت (وجود يگانه يا «حضور» آن ) و تأکيد بر قدرت آفرينش خود گرايش دارد، به نابودي ارزش سنتي ميراث فرهنگي تغيير مييابد(١٩٦٩ , Benjamin) ,بنيامين اصطلاح «حس و حال » را در ارجاع به اين ارزش سنتي حضور يگانه به کار ميبرد که معمولا با «نبوغ » يا «مرجعيت » آفرينشگر آن ، يعني «خالق » اثر يکي پنداشته ميشود.
روش پژوهش روش اين تحقيق توصيفي ـ تحليلي است و از دو نظريه ارزش نمايشي بنيامين و ريزوماتيک دلوز براي تحليل داده هاي مرتبط با عکاسي خبري در بستر شبکه هاي اجتماعي استفاده ميکند.
اين موضوع به واسطه امکاناتي است که فناوري در اختيار آنها گذاشته و آنها را قادر کرده که بيرون از حوزه گفتمان خبرگزاريهاي عمده به بيان خويش از يک خبر بپردازند و در توليد محتواي خبري نيز تغييري اساسي به سمت داستان سرايي بصري داشته باشند که تصاوير بر فضاي داستان نوشتاري مسلط باشد و عکس ها ديگر داراي اين پتانسيل باشند که خودشان تبديل به خبر يا روايت اصلي شوند (١ :٢٠١٥ ,Knox &Caple ) اگر امروزه عکاسي خبري نيازي براي وابستگي به گفتمان هاي خبرگزاريهاي عمده و اخبار نوشتاري ندارد، بنابراين به سوي نوعي از خبر پيش ميرود که يک تجربه تجسمي رمزگذاري شده به عنوان خبر است که معمولا ناديده گرفته ميشده است (گراندبرگ ، ١٣٩٢: ١٣٦).