چکیده:
هدف از انجام این پژوهش، مقایسه اثربخشی درمان شناختی - رفتاری و درمان بین فردی بر کاهش توجه متمرکز بر خود و ترس از ارزیابی منفی در افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی بود. این مطالعه از نوع طرحهای پیش آزمون – پس آزمون دوگروهی است که در آن از بین دانشجویان دختر مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی، نمونه ای40 نفره، انتخاب شدند و به صورت تصادفی به دو گروه CBT و IPT اختصاص داده شدند. ابزارهای مورد استفاده در این مطالعه شامل مصاحبه تشخیصی روانپزشکی، پرسشنامه کانون توجه (FAQ)، فرم تجدیدنظر شده مقیاس مختصر ترس از ارزیابی منفی (BFNE-II) و پرسشنامه هراس اجتماعی (SPIN) بود. دادههای به دست آمده با روش آماری تحلیل کوواریانس چند متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. تحلیل دادهها مشخص کرد که با کنترل آماری واریانس پیش آزمون، بین اثربخشی IPT و CBT در کاهش توجه متمرکز بر خود و ترس از ارزیابی منفی تفاوت معناداری مشاهده نشد. در مجموع نتایج مطالعه حاضر نشان داد که CBT و IPT به یک اندازه در کاهش نشانههای شناختی هراس اجتماعی موثر هستند. با توجه به اینکه IPT به اندازه درمان مبتنی بر شواهد شناختی رفتاری در کاهش ترس از ارزیابی منفی و توجه متمرکز بر خود اثربخش است، لذا میتوان در شرایطی که درمان بین فردی تناسب و امکان اجرای بیشتری دارد مانند مواردی که نقص عملکرد اجتماعی و شناختی خفیف تر است، از این درمان جهت کاهش علایم هراس اجتماعی به ویژه ترس از ارزیابی منفی و توجه متمرکز بر خود استفاده کرد.
Abstract:The aim of this study was to compare the effectiveness of cognitive - behavioral therapy (CBT) and interpersonal therapy (IPT) in reducing self- focused attention and fear of negative evaluation in patients with social anxiety. The study design pre-test - post-test in which 40 students with social anxiety disorder were selected and randomly assigned to either group CBT and IPT. Tools used in this study included the Structured Clinical Interview, the Focus of Attention Questionnaire (FAQ), the Social Phobia Inventory (SPIN), and the Brief Fear of Negative Evaluation Scale revised version (BFNE-II). Data were statistically analyzed using multivariate covariance analysis (MANCOVA). The results showed that there was no difference between the two psychotherapies in the improvement in self- focused attention and fear of negative evaluation. The findings of this study showed that both therapies are equally effective for self- focused attention and fear of negative evaluation in patients with social anxiety. Given that IPT is as effective as cognitive-behavior therapy in reducing the fear of negative evaluation and self-focused attention, it could be used to reduce the symptoms of social phobia, especially the fear of negative evaluation and self-focused attention.in situations where IPT is more efficacious, such as those with milder dysfunction in social and cognitive performance.
خلاصه ماشینی:
مقايسه اثربخشي درمان بين فردي و درمان شناختي - رفتاري بر کاهش توجه متمرکز بر خود و ترس از ارزيابي منفي در اختلال اضطراب اجتماعي / آزاده طاولي استاديار گروه روان شناسي دانشگاه الزهرا، تهران ، ايران .
چکيده هدف از انجام اين پژوهش ، مقايسه اثربخشي درمان شناختي - رفتاري و درمان بين فردي بر کاهش توجه متمرکز بر خود و ترس از ارزيابي منفي در افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعي بود.
مطالعات مختلفي به بررسي اثربخشي درمان هاي بين فردي و شناختي-رفتاري بر توجه متمرکز برخود و ترس از ارزيابي منفي در ميان بيماران مبتلا به هراس اجتماعي پرداخته اند (ليپسيتز٥ و همکاران ، ١٩٩٩؛ مورتبرگ ٦، کلارک و بجروت ٧، ٢٠١١؛ لدلي و 8 همکاران ، ٢٠٠٩؛ مک ايوي ٩ و پريني ١٠، ٢٠٠٩؛ هافمن ، ٢٠٠٠؛ بورگي ١١ و همکاران ، ٢٠٠٨(و مطرح نموده اند که درمان هاي روان شناختي اثربخش ديد شخص نسبت به خود را در جهت مثبت تغيير ميدهند به طوري که در تحقيقات مختلف نشان داده شده است که پروتکل هاي درمان شناختي رفتاري در اختلالات اضطرابي مختلف ازجمله اختلال 12 اضطراب اجتماعي منجر به کاهش سوگيري توجه نسبت به تهديد ميشوند (براونينگ و همکاران ، ٢٠١٠، توبون ١٣ و همکاران ، ٢٠١١، لاند١٤ و اوست ١٥، ٢٠٠١، پيشيار هريس ١٦، ١٧ 1.
مقايسه اثربخشي درمان بين فردي و درمان شناختي - رفتاري بر کاهش توجه متمرکز بر خود و ترس از ارزيابي منفي در اختلال اضطراب اجتماعي ، مطالعات روان شناسي باليني، ١١(٤٢)، ٢٣-٥٠.