چکیده:
هدف از انجام این پژوهش، سنجش کیفیت و میزان برخورداری زنان از سیستم حمل ونقل عمومی (اتوبوس) در دو حوزه جنوب غربی و شمال شرقی شهر مشهد است. ازاین رو در این پژوهش، با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی و روش بهترین- بدترین به بررسی سنجش کیفیت سیستم حمل ونقل عمومی (اتوبوس) در دو حوزه جنوب غربی و شمال شرقی شهر مشهد جهت برخورداری زنان از آن، پرداخته شده است. این پژوهش از لحاظ هدف، کاربردی و از لحاظ ماهیت، توصیفی است. اطلاعات و داده ها، از طریق مطالعات میدانی با ابزار پرسش نامه از میان مخاطبان سیستم حمل ونقل عمومی (اتوبوس) در این دو حوزهو اطلاعات و آمارهای کتابخانه ای و اسنادی به دست آمده است. نتایج حاکی از آن است حوزه جنوب غربی (مناطق برخوردار) که شامل دو منطقه ۱۱و ۹ است با وزن ۷۱۶/۰ از کیفیت و میزان برخورداری بالاتری نسبت به حوزه شمال شرقی (مناطق کم برخوردار) که شامل مناطق ۲، ۳، ۴، ۵ و ۶ است، برخوردار است. وزن حوزه شمال شرقی ۲۸۴/۰ است. این وزن نشان از سیستم اتوبوس رانی ضعیف در این حوزه دارد و کیفیت و میزان برخورداری زنان ازسیستم حمل ونقل شهری در این نواحی بسیار پایین است.
The police organization, like many organizations, depends on efficient and capable human resources. The nature of policing and being in stressful situations requires efficient manpower. The purpose of this study is to investigate the factors affecting the efficiency of human resources of the traffic police in the west of Tehran province. The present study is applied in terms of nature and purpose and descriptive-analytical in terms of data collection method and will be survey. The statistical population of this study includes 400 managers and employees of the traffic police in the west of Tehran province. In the present study, demographic variables are studied using descriptive statistics and in inferential statistics, multivariate linear regression analysis is used. The correlation coefficient of 5 independent variables of motivation, organizational culture, command method, empowerment and environmental conditions are: 0.859, 0.815, 0.870, 0.820 and 0.833, respectively, and their significance level to The order are: 0.028, 0.048, 0.024, 0.046 and 0.039 which shows the correlation coefficient, impact and strong relationship between the above independent variables and the dependent variable of efficiency. The results of the study showed that 5 independent variables of motivation, organizational culture, command method, empowerment and environmental conditions have a great impact on the efficiency of road personnel in the west of Tehran province. And the three variables of command method, motivation and environmental conditions with the correlation coefficient of 0.870, 0.859 and 0.833 and the coefficient of determination of 0.757, 0.738 and 0.694, respectively, had the highest correlation and impact.
خلاصه ماشینی:
نتایج حاصل از تحقیق نشان داد که ٥ متغیر مستقل انگیزش ، فرهنگ سازمانی، شیوه فرماندهی، توانمندسازی و شرایط محیطی تاثیرگذاری زیادی بر کارآیی کارکنان راه و راهور غرب استان تهران دارد.
لذا این پژوهش به دنبال پاسخ به این سوال اساسی است که چه عواملی برکارآیی منابع انسانی پلیس راهنمایی و رانندگی غرب استان تهران موثر است ؟ پیشینه و مبانی نظری دعاگویان و نورالله پور (١٣٩٤) پژوهشی را با عنوان بررسی اثربخشی دروس تخصصی کارشناسی راهور بر کارآیی افسران انجام داده اند.
(رجوع شود به تصویر صفحه) فرضیه های تحقیق فرضیه اصلی : عوامل شیوه فرماندهی ، انگیزه ، محیط ، فرهنگ سازمانی و توانمندسازی ارتباط و تاثیر مستقیمی بر کارآیی منابع انسانی پلیس راهنمایی و رانندگی غرب استان تهران دارد.
برابر جدول ٢ با توجه به این که در هر دو آزمون کولموگروف - اسمیرنوف و ٣٥ شاپیرو- ویلک ، سطح معناداری به ترتیب برابر با ٠/٢٠٠ و ٠/٦٣٦ بوده ، بنابراین توزیع داده های حاصل از پرسش نامه فرهنگ سازمانی ، نرمال است .
فرضیه اصلی : عوامل شیوه فرماندهی ، انگیزه ، محیط ، فرهنگ سازمانی و توانمندسازی ، ارتباط و تاثیر مستقیمی بر کارآیی منابع انسانی پلیس راهنمایی و رانندگی غرب استان تهران دارد.
این بدین معنی است که ٥ متغیر مستقل انگیزش ، فرهنگ سازمانی ، شیوه فرماندهی ، توانمندسازی و شرایط محیطی تاثیرگذاری زیادی بر کارآیی کارکنان راه و راهور غرب استان تهران دارد.
The impact of human resource management practices on turnover, productivity, and corporate financial performance, Academy of Management, Academy of Management Journal, vol.