چکیده:
تتشابه اللغتان العربيّة والعبريّة في كثير من الخصائص اللغوية، وعلى المستويات كافة وذلك ناجم من انتمائهما إلى أسرة لغوية واحدة إذ يمكن عدّهما لهجتين للغةٍ أمِّ قديمة، ومن ثَمَّ يسعى الدرس المقارن إلى استنتاج أحكامٍ تأصيليةٍ تصب في خدمة اللغتين، وتأتي أهمية هذه الأحكام من قدرتها على حلّ قضايا خلافية بقيت سنواتٍ محطّ تكهنات، وتحليلات بعيدة عن الواقع اللغوي، إضافةً إلى ما تقدّمه دراسة اللغة العبريّة على المستويين السياسيّ والدينيّ؛ لأنها لغة ينتج عن دراستها تداولياً الكشف عن البعد الفكريّ الإنسانيّ لمستخدمها.
من هنا كان البحث في مستويين من مستويات الدرس اللسانيّ؛ المعجم والدلالة عبر دراسة الألفاظ المشتركة صوتياً، وهي التي حدث فيها بالاستعمال والتداول تغيّر دلالي فانتقلت الدلالة فيها أو توسعت، أو ارتقت، أو انحطّت، وذلك من منطلق حتمية الاشتراك اللفظي في اللغات التي لابد أنها يتفاعل بعضها مع بعض فينتج من هذا التفاعل ظواهر لغويّة لا يُعرف أصل لها إلا إذا بحثنا عن أصولها في اللغة الأولى التي قدمت منها.
دو زبان عربی و عبری در بسیاری از ویژگیهای زبانی در کلیه سطوح به هم شباهت دارند؛ این مساله
به خاطر انتساب این دو زبان به یک خانواده زبانی است؛ چراکه میتوان این دو را به عنوان دو لهجه
یک زبان مادری و قدیمی به شمار اورد. بنابراین ادبیات تطبیقی به دنبال نتیجهگیری احکام اولیهای
است که در خدمت هر دو زبان خواهد بود. اهمیت این احکام به خاطر توانایی ان برای حل اختلافاتی
است که سالها محل پیشبینی و تحلیلاتی بوده که از واقعیت زبانی به دور است؛ و این علاوه بر
بررسی است که در دو سطح سیاسی و دینی بر روی زبان عبری صورت گرفته است؛ چراکه ان زبانی
است که بررسی کاربردشناختیاش باعث نشاندادن ابعاد فکری و انسانی کاربر ان زبان میگردد.
بنابراین پژوهش حاضر به بررسی دو سطح واژگان و دلالت از طریق بررسی صوتی الفاظ مشترک
پرداخته است؛ و انها مواردی است که به خاطر کاربرد و تداول در ان تغییر معنایی صورت گرفته است
و دلالت در ان منتقل شده است یا توسعه یافته و یا تعالی و انحطاط داشته است؛ که این به خاطر
حتمی بودن اشتراک لفظی در زبانهایی است که تاثیر و تاثر در ان ناگزیر است؛ پس از این تاثیر و
تاثر پدیدههای زبانی را نتیجه میگیریم که اصل ان معلوم نیست مگر اینکه به دنبال اصل ان در زبان
اولی باشیم که از انها امده است.
Arabic and English languages resemble each other not only in many linguistic characteristics but also in all aspects. This can be ascribed to their belonging to the same linguistic family that they can even be deemed as two dialects of a single old language. Therefore, the comparative lesson seeks to deduce inherent rules that are conducive to the service of both languages. The importance of such rules comes from their ability to settle controversial issues which has remained for years as speculations and analyses far from the linguistic reality. In addition to what Hebrew language offers, both politically and religiously, since the deliberative studying of which reveals the intellectual and humanitarian dimension of its user. So, there are research in two levels of the lingual lesson: the lexicon and semantics levels by studying common words phonetically، which change by the cross-use، circulation semantic so moved auctioneering or expanded or upgraded or degenerated، and this is Because the inevitability of verbal participation in the languages that should interact with each other thereby creating this interaction phenomena of language does not know what they were، unless we search for assets in the original language that made them.