چکیده:
افزایش بهرهبرداری و مصرف منابع فسیلی در صدهی اخیر و تلاش توأم با رقابت بهمنظور رشد و توسعه اقتصادی موجب انتشار بیشازحد دیاکسید کربن و درنتیجه تخریب گسترده محیطزیست و تغییرات اقلیمی شده است. لذا بررسی رابطه میان سطح فعالیتهای اقتصادی و شاخصهای زیستمحیطی جهت مدیریت بهینه و حفظ محیطزیست در کنار توجه به پیشرفت اقتصادی امری ضروری است. تحقق هدف کنترل گرمایش جهانی، به کاهش چشمگیر در میزان انتشار گازهای گلخانهای وابسته است که این انتشار نیز خود ارتباط قابلتوجهی با مصرف انرژی بهویژه سوختهای فسیلی دارد. در این مطالعه اثرات مصرف انرژیهای تجدیدپذیر و انرژیهای تجدیدناپذیر به همراه رشد اقتصادی، آزادی تجارت و توسعه مالی بر انتشار دیاکسید کربن با بهرهگیری از روش پنلور بهمنظور نشان دادن اثرات متقابل و رفتار تعاملی متغیرها، موردبررسی قرارگرفته است. این پژوهش با استفاده از دادههای در دسترس برای کشورهای سازمان همکاری و توسعه اقتصادی و بازه زمانی سالهای 1990 تا 2014 انجامشده است. نتایج نشان میدهد رابطه مثبت و معناداری میان افزایش انتشار دیاکسید کربن و مصرف انرژیهای تجدیدناپذیر وجود دارد. حالآنکه رشد اقتصادی، مصرف انرژیهای تجدیدپذیر، آزادی تجارت و توسعه مالی موجب کاهش انتشار گاز دیاکسید کربن و بهبود شرایط زیستمحیطی میشود.
Increased exploitation and consumption of fossil resources in the last century and competitive efforts for economic growth and development have led to excessive emissions of carbon dioxide, resulting in widespread environmental degradation and climate changes. Therefore, it is necessary to study the relationship between the level of economic activities and environmental indicators for optimal management and protection of the environment along with attention to economic progress. Achieving the goal of controlling global warming depends on a significant reduction in greenhouse gas emissions, which in turn is significantly related to energy consumption, especially fossil fuels. In this study, the effects of renewable energy and non-renewable energy consumption along with economic growth, trade openness, and financial development on Carbon dioxide emissions have been investigated using the panel method to show the interactions and interactive behavior of variables. This study was conducted using data available for the OECD countries and the period from 1990 to 2014. The results show that there is a positive and significant relationship between increased carbon dioxide emissions and the consumption of non-renewable energy. Economic growth, renewable energy consumption, trade openness, and financial development reduce carbon dioxide emissions and improve environmental conditions.
خلاصه ماشینی:
در این مطالعه اثرات مصرف انرژیهای تجدیدپذیر و انرژیهای تجدیدناپذیر بههمراه رشد اقتصادی، آزادی تجارت و توسعۀ مالی بر انتشار دیاکسید کربن با بهرهگیری از روش پنلور بهمنظور نشاندادن اثرات متقابل و رفتار تعاملی متغیرها موردبررسی قرار گرفته است.
لذا باتوجهبه مطالب گفتهشده، هدف این مطالعه بررسی عوامل مؤثر در انتشار کربن، بهخصوص مصرف انرژیهای مختلف، و سنجش میزان سهم هریک در آلایندگی زیستمحیطی بهمنظور ارائۀ سیاستهای بهینه درجهت حفظ محیطزیست توأم با رشد و توسعۀ اقتصادی است.
بهبودی و دیگران (۱۳۸۹) با استفاده از دادههای سری زمانی 1346-1383، به بررسی رابطۀ مصرف انرژی، رشد اقتصادی، و انتشار سرانۀ دیاکسید کربن بهعنوان معیاری برای آلودگی محیطزیست پرداختهاند.
بدین ترتیب آنها در مطالعۀ خود به بررسی تأثیر متغیرهای رشد اقتصادی، مصرف انرژی تجدیدپذیر، مصرف انرژی تجدیدناپذیر، آزادی تجارت، و توسعۀ مالی در انتشار دیاکسید کربن برمبنای منحنی زیستمحیطی کوزنتس پرداختهاند.
بر این اساس، اثر نهایی رشد اقتصادی بر انتشار دیاکسید کربن منفی است؛ به این دلیل که کشورهای موردبررسی درآمد آستانه را پشت سر گذاشته و افزایش در درآمد حقیقی به بهبود شرایط زیستمحیطی و توجه بیشتر مردم و دولتها به حفظ محیطزیست و استفاده از تکنولوژیهای پاک یا انرژیهای تجدیدپذیر منجر شده است.
۴. نتیجهگیری در این تحقیق تلاش شد تا با استفاده از روش خودرگرسیون برداری اثرات انرژی تجدیدپذیر و تجدیدناپذیر بههمراه متغیرهای رشد اقتصادی، آزادی تجارت، و توسعۀ مالی بر انتشار دیاکسید کربن موردبررسی قرار گیرد.