چکیده:
مسلما هدف دولتها ایجاد عدالت و ارتقاء توسعه انسانی است و دولتها این مهم را با تامین اجتماعی به تحقق میرسانند. بر این اساس سازمان تامین اجتماعی به عنوان بزرگترین و گستردهترین نهاد، جهت رسیدن به هدف اصلی خود یعنی ایجاد عدالت و توسعه انسانی با شاخصههای امید به زندگی، آموزش و درآمد ملی ناخالص سرانه تلاش میکند. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر عوامل اقتصادی و اجتماعی بر اشتغال به کار مجدد بازنشستگان عادی و سخت و زیان آور سازمان تامین اجتماعی استان خوزستان است. جامعه آماری این پژوهش شامل بازنشستگان شهرستان اهواز میباشد که 280 نفر از آنها به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه محقق ساخته میباشد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان میدهد که متغیرهای جنسیت، سن، سطح تحصیلات، میل به پس انداز و سرمایه گذاری و بهبود وضعیت معیشتی، نیاز به تعلق به دیگران و بهبود شرایط روحی و روانی با متغیر وابسته اشتغال مجدد بازنشستگان، اثر معناداری را نشان نمیدهند. متغیرهای مشکلات اقتصادی و بهبود کیفیت زندگی با متغیر وابسته شغل مجدد بازنشستگان، اثر معناداری را نشان میدهند.
خلاصه ماشینی:
تعريف عملياتي: براي اندازه گيري و سنجش عوامل اجتماعي تاثيرگذار بر اشتغال به کار مجدد بازنشستگان در جامعه آماري مورد مطالعه از سيزده گويه (از گويه هاي شماره اول تا سيزدهم پرسشنامه تحقيق ) استفاده شده است ، که داراي سه بعد (نياز به تعلق با ديگران، بهبود شرايط روحي –رواني و بهبود کيفيت زندگي) و سيزده گويه است .
تعريف عملياتي: براي اندازه گيري و سنجش عوامل اقتصادي تاثيرگذار بر اشتغال به کار مجدد بازنشستگان در جامعه آماري مورد مطالعه از هفت گويه (از گويه هاي شماره چهاردهم تا بيستم پرسشنامه تحقيق ) استفاده شد،که داراي دو بعد (بهبود وضعيت معيشتي و تمايل به پس انداز و سرمايه گذاري) و هفت گويه است (اسکندري و خدمتگزار خوشدل، ١٣٨٨).
(٤-٢) يافته هاي استنباطي جدول (٤)- جدول دوبعدي مشکلات اقتصادي و اشتغال مجدد در ميان بازنشستگان مشکلات اقصادي )به تصویرصفحه رجوع شود) در جدول (٤) با توجه به رقم sig که کمتر از ٠/٠٥ ميباشد و رابطه بين دو متغير را معنادار نشان ميدهد، ميتوان گفت که بين مشکلات اقتصادي و وجود يا عدم وجود شغل مجدد در بين بازنشستگان، در سطح اطمينان ٩٩% رابطه ي معناداري وجود دارد.
بدين معني که فراواني کساني که براي بهبود وضعيت معيشتي ارزش بيشتري قائل شده اند در بين بازنشسته هاي داراي شغل مجدد بيشتر است ، منتها شدت اين رابطه با توجه به آمارههاي في و وي کرامرز در سطح ضعيفي ميباشد.