چکیده:
دانشکده معقول و منقول دانشگاه تهران، در سال 1340 مجموع مقالات «یادنامه ملا صدرا» را منتشر کرد که در آن کسانی چون علامه طباطبایی و آیت الله ابوالحسن رفیعی قزوینی مقالاتی نوشتند. عبدالجواد فلاطوری از استادان ایرانی مقیم آلمان بر سه مقاله مندرج در این یادنامه نقدی نوشت و آنها را به لحاظ روش و بیتوجهی به اخلاق پژوهش و استناد نقد کرد. این مقالات نوشته مرحوم علامه طباطبایی، مرحوم آیت الله رفیعی قزوینی و مرحوم جواد مصلح بودند. علامه طباطبایی و دیگران پاسخ دادند و باز او پاسخ داد. این مناقشه قلمی و عالمانه دو سال به طول انجامید و بیش از ده نوشته از سوی طرفهای مختلف درگیر منتشر شد. مرور و تحلیل این نوشتهها که بیش از 60 سال از نشر آنها میگذرد، به خوبی دو نگاه به اخلاق تولید علم و نقد و پژوهش را نشان میدهد. نگارنده کوشیده است این نوشتهها را به شکلی نظاممند بررسی کند و ابعاد مختلف اخلاقی آنها را برجسته سازد.
Tehran University in the fourth hindered year of Mula Sadra’s birth day released a collection of philosophical articles (May, 1961), including some articles written by contemporary Iranian philosophers such as Allame Tabatabyee and Ayatol-Allah Abol-Hasan Rafiee Qazwini. After that, Abdol-Jawad Falaturi, an Iraninian scholar who was lining in Germany in that period and teaching Islamic philosophy, criticized three of these articles methodologically. In his article he claimed that this kind of writing do not add any valuable thing to the existing knowledge. Therefore, he waged a serious pen war against prestigious scholars. So, Tabatabayee answered to him. But his answer did not convince Falaturi and he continued his criticisms. This academic debate continued for two years and many scholars were involved. In this paper after narrating this academic discussion and reviewing more than ten articles, I try to draw two different approaches to the ethics of knowledge which divide these scholars.