چکیده:
فعالیت سازمانهای مردم نهاد در حوزههای شهری و بهویژه در حوزه اجتماعی و فرهنگی با برخی از فعالیتهای انجامشده توسط شهرداری هم پوشانی دارد و در مواردی موازی کاریهای موجود، ممکن است بهعنوان نکتهای منفی قلمداد گردد. درحالیکه با ایجاد تعامل و همافزایی بین شهرداری و سازمانهای مردم نهاد، علاوه بر بهبود عملکرد، تحقق هدفهای هر دو سازمان را در پی خواهد داشت. هدف اصلی مطالعه حاضر شناسایی مسائل و مشکلات موجود در مسیر تعامل متقابل شهرداری تهران با سازمانهای مردمنهاد این شهر و ارائه راهکارها و پیشنهادهایی جهت بهبود تعاملات موجود بوده است. این مطالعه، با استفاده از رویکرد کیفی اجراشده و برای گردآوری اطلاعات از مصاحبه نیمه ساختاریافته با چهارده سازمان مردم نهاد فعال در سطح شهرتهران و شش فرد مطلع در سازمانهای مرتبط (شهرداری تهران، وزارت کشور و ستاد توان افزایی) استفادهشده است. همچنین برای توصیف و تحلیل یافتهها از تحلیل مضمون، الگوی سه گانه براون و کلارک، بهره گرفتهشده است. یافتههای حاصل از مطالعه نشان میدهد که مهمترین مشکلات موجود در خصوص تعامل بین سازمانهای مردمنهاد و سازمانهای دولتی نظیر شهرداری، وجود بوروکراسی پیچیده اداری، تعدد متولیان در امر سازمانهای مردم نهاد و موازی کاری سازمانهای حاکمیتی، عدم درک جایگاه و نبود شناخت از توانایی و قدرت سازمانهای مردم نهاد، عدم نظارت و ارزیابی بر عملکرد سازمانهای مردم نهاد، نگاه سلیقهای برخی مدیران در برخورد با سازمانهای مردم نهاد، نبود اعتماد ، عدم مسئولیتپذیری هر دو سازمان در مقابل تعهدات خود، ضعف در وضع و اجرای قوانین و مقررات، نبود دانش و تخصص کافی در مدیریت سازمانهای مردم نهاد، ضعف در کارگروهی، عدم شفاف سازی سازمانهای مردم نهاد در خصوص فعالیتهای خود، ضعف در هماهنگی درونسازمانی شهرداری(شهرداری مناطق و سازمانهای تابعه) و برونسازمانی(سازمانها و نهادهای دولتی با یکدیگر) و همچنین عدم برخورداری سازمانهای مردم نهاد از قدرت حقوقی بوده است.
abstaractIn urban areas there are some overlaps between the activities carried out by the municipalities and Non-Governmental Organizations, especially in social and cultural aspects, and in some cases, the existing parallel functions may be considered as a negative point. Nevertheless creating synergy and improving interaction between the municipalities and NGOs, will lead to their effectiveness and performance enhancement. This study aimed to identify the issues and problems of the interactions between Tehran Municipality and NGOs and to provide suitable solutions and suggestions to improve existing interactions. In order to collect data, this qualitative study used semi-structured interviews with 14 active NGOs in Tehran and 6 well-informed officials in related organizations, namely Tehran Municipality, Ministry of Interior and Synergy Committee. The findings were described and analyzed by Braun and Clarke’s six-phase model for thematic analysis.Findings show that the most important problems regarding the interactions between NGOs and public organizations such as the municipality were as follows: complex bureaucratic administrative procedures, multiplicity of administrators and overlapping functions of public organizations, lack of understanding NGOs and their position and potential, lack of supervision and evaluation of NGOs’ performance, officials’ arbitrary points of view regarding NGOs, distrust, mutual irresponsibility about their commitments, weakness in legislation and regulation, NGOs’ shortcoming in knowledge and expertise, weakness in group work, NGOs’ lack of transparency, weakness in the municipality’s intra-organizational coordination, i.e. regional municipalities and affiliated organizations, and inter-organizational coordination, i.e. public organizations and institutions, and also deprivation of NGOs’ of legal power.Keywords: Social Capital, Pathology, Interaction, Non-Governmental Organizations, Tehran Municipality
خلاصه ماشینی:
JRD/١٠٢٢٠٥٩ :DOI بررسی مسائل و مشکلات تعامل سازمان های مردم نهاد و شهرداری * (مطالعۀ موردی: شهر تهران ) 2 هادی برغمدی ١، سیمین زمانی تاریخ دریافت : ١٤٠٠/٤/١٩ تاریخ پذیرش : ١٤٠٠/١٠/٢٤ چکیده فعالیت سازمان های مردم نهاد (سمن ) در حوزه های شهری و به ویژه در حوزة اجتماعی و فرهنگی، با برخی از فعالیت های شهرداری هم پوشانی دارد و در مواردی، موازیکاریهای موجود ممکن است به عنوان نکته ای منفی قلمداد شود؛ درحالیکه با ایجاد تعامل و هم افزایی بین شهرداری و سازمان های مردم نهاد میتوان از آن ها انتظار عملکرد بهتری داشت .
این مقاله در پی شناسایی مشکلات و موانع موجود در مسیر تعامل و هم افزایی سازمان های مردم نهاد و سازمان شهرداری به عنوان متولی امور اجتماعی و فرهنگی در شهرها به ویژه کلان شهری مانند تهران است تا با شناسایی این موارد بتواند راهکارهایی در جهت کاهش یا حل مشکلات و مسائل موجود ارائه کند.