چکیده:
میشل فوکو از سال 1976 به بعد به طور مفصل شروع به بررسی دولت و قدرت دولتی ذیل تبارشناسی دولت مدرن کرد. او در مقابله با نگاههای خطی و تمرکزگرایانه به قدرت که آنرا به عنوان چشمانداز حقوقی به قدرت حاکمه مدنظر قرار میداد، مفهوم حکومتمندی را ابداع کرده تا با غوطه خوردن در تاریخ، به ریشههای متکثر، متعارض و غالبا پنهان گفتمانها، رویهها و نهادهای موجود اشاره کند. اما از آنجایی که فوکو به صورتی بسیار پراکنده و در میان نوشتجات و سخنرانیهای مختلف خود به این موضوع پرداخته است، متنی منسجم در این زمینه وجود ندارد. از اینرو، هدف این پژوهش بررسی منسجم سه تبار دولت مدرن یعنی قدرت شبانی، مصلحت دولت و لیبرالیسم بوده تا مشخص شود که فوکو چگونه با اتخاذ رویکردی متفاوت به ترتیبات قدرت، از چشمانداز حقوقی عبور کرده و بنیانی جدید به منظور مطالعه دولت ایجاد میکند. این چشمانداز که دست به بررسی تبارهای دولت مدرن بر اساس مثلث ذهنیتها، عقلانیتها و فناوریهای حکومتی زده، باعث میشود تا مفهوم دولت به عنوان پدیدهای متکثر، چندزمانه و ترکیبی از فنون سیاسی متعدد و سبکهای مختلف حکومت درک گردد. تبارشناسی دولت مدرن از این دیدگاه، می-تواند جایگزین نظریاتی شود که با اتخاذ چشمانداز خطی، ذاتانگار و غایت محور، اساسا باعث ایجاد تصویری معیوب از تحولات تاریخی میگردند
From 1976 onwards, Michel Foucault began to study the state and state power in detail under the genealogy of the modern state. In the face of the linear and centralist views of power, which he saw them as a legal perspective to sovereignty, Foucault coined the concept of governmentality to analyze conflicting and often obscure roots of the present discourses, practices, and institutions. But since Foucault has dealt with this issue in a very scattered way and among his various writings and speeches, there is no coherent text in this field. Therefore, the purpose of this study is to examine the three descendants of the modern state, namely pastoral power, reason of state and liberalism, to determine how Foucault, by adopting a different approach to power arrangements, crossed the legal perspective and created a new foundation for the study of government. This perspective, which examines the lineages of the modern state on the basis of the triangle of governmental mentalities, rationalities and technologies, makes us to consider the concept of the state as a complex, multi-temporal phenomenon and a combination of various political techniques and different styles of government. From this point of view, the genealogy of the modern state can replace the theories that, by adopting a linear, essentialist, and theological perspective, create a flawed picture of historical developments
خلاصه ماشینی:
او در مقابله با نگاه هاي خطي و تمرکزگرايانه بـه قـدرت کـه آن را بـه عنـوان چشـم انـداز حقوقي به قدرت حاکم مدنظر قرار ميداد، مفهوم حکومت مندي را ابـداع کـرده تـا بـه ريشـه هـاي متکثـر، متعارض و غالباً پنهان گفتمان ها، رويه ها و نهادهاي موجود اشاره کند؛ اما از آنجا که فوکو به صورتي بسيار پراکنده و در نوشته ها و سخنرانيهاي مختلف خود به اين موضوع پرداختـه ، متنـي منسـجم در ايـن زمينـه وجود ندارد.
سلطه هاي کلان ، آثاري هژمونيک بوده که به واسطه همه اين روياروييها حفظ شده يا تقويت ميشوند (٦٣-٦٢ :٢٠١٧ ,Walters)؛ اما فوکو به دو دليل مشخص از ميکروفيزيک قدرت به سمت تبارشناسي دولت مدرن بـا چشـم انـداز حکومـت منـدي حرکت ميکند: مسئله اول از تشبيهات و استعارات جنگ به منظور مفهوم سازي قدرت ، يعني همان زباني نشئت گرفته بود که تا حد زيادي از نيچـه اتخـاذ کـرده و در انضـباط و تنبيـه و سخنرانيهايش در رابطه با منازعه نژادي، حاکميت و زيست سياست بکـار گرفتـه بـود (فوکو، ١٣٩٠: ٦٣-٨٤).
در ترجمه governing از واژه فرمانداري استفاده شده است ، زيرا فوکو در دولت پژوهشي، مسئله «هدايت رفتار» (سايمونز، ١٣٩٠: ١١٨) را مورد توجه قرار داده و بر اين اساس ، به نظر ميرسد که به کارگيري واژه فرمانداري يا هدايت فرمان در مقايسه با واژه هايي همانند فرمانروايي يا حکومت کردن به صورتي بهتر ميتواند منظور او را برساند.