چکیده:
زمینه و هدف: هدف اصلی این پژوهش بررسی میزان احساس امنیت در شهروندان 18 ساله و بالاتر مراکز شهرستانهای استان مازندران چه اندازه است. همچنین در این پژوهش سعی میشود تا تأثیر سرمایه فرهنگی و ابعاد آن بر احساس امنیت مورد مطالعه قرار گیرد.
روششناسی: این پژوهش با روش پیمایش اجرا شده است. جامعه آماری این پژوهش تمامی شهروندان 18 سال و بالاتر استان مازندران میباشد. حجم نمونه پژوهش شامل 1100 نفر میباشد که با استفاده از روش نمونهگیری متناسب با حجم انتخاب شدهاند.
یافتهها: یافتههای حاصل از رگرسیون خطی چند متغیره به روش گامبهگام نشان داده است که متغیر سرمایه فرهنگی عینیت یافته (332/0) و متغیر سرمایه فرهنگی تجسم یافته (139/0) به ترتیب، بیشترین و کمترین تأثیر را بر متغیر احساس امنیت دارند. باید اضافه نمود که از بین سه متغیر وارد شده به معادله رگرسیونی (سرمایه فرهنگی عینیت یافته، سرمایه فرهنگی نهادینه شده، سرمایه فرهنگی تجسم یافته)، هر سه متغیر در معادله باقی مانده است. لازم به ذکر است که تأثیر تمام متغیرهایی که در معادله باقی ماندهاند (سرمایه فرهنگی عینیت یافته، سرمایه فرهنگی نهادینه شده، سرمایه فرهنگی تجسم یافته) بر متغیر وابسته احساس امنیت مثبت است.
نتیجهگیری: سرمایه فرهنگی (سرمایه فرهنگی عینیت یافته، سرمایه فرهنگی تجسم یافته، سرمایه فرهنگی نهادینه شده) دارای تاثیر مثبت بر احساس امنیت (امنیت اجتماعی، امنیت فرهنگی، امنیت سیاسی، امنیت اقتصادی) میباشد.
Background and objectives: The main objective of this research is to investigate the extent of the sense of security among the citizens aged 18 years and above in the cities of Mazandaran province. Also, in this research, an attempt has been made to study the impact of cultural capital and its dimensions on sense of security. Methodology: This study has been conducted using survey method. The statistical population of this study includes all citizens aged 18 years and above in Mazandaran province. The sample size of the study was 1100 individuals selected by proportional sampling method. Findings: The results of multivariate linear regression in step-by-step method have shown that the variable of objective cultural capital (.332) and the variable of cultural imagined social capital (.139) respectively have the greatest and least impact on the variable of sense of security. It should be added that among the three variables introduced into the regression equation (the Objective Cultural Capital, the Institutionalized Cultural Capital, and the Imagined Cultural Capital), all three variables have remained in the equation. It should be noted that the effect of all variables that remain in the equation (the Objective Cultural Capital, Institutionalized Cultural Capital, and the Imagined Cultural Capital) on the dependent variable of the sense of security is a positive. Results: The cultural capital (objective cultural capital, imagined cultural capital, and institutionalized cultural capital) has a positive impact on the sense of security (social security, cultural security, political security, and economic security).
خلاصه ماشینی:
لزوم توجه جدي به ارتقاي احساس امنيت اجتماعي از طريق بهبود عوامل اجتماعي نظير سرمايه فرهنگي در بين شهروندان قشرهاي مختلف با تکيه بر پژوهش هاي 1 -Moller کاربردي و مطالعات نظري از اهميت بسزايي در جامعه در سطح استان و کشور برخوردار است .
اشاره نمود و دارا بودن عوامل نظامي و انتظامي پيشرفته در داخل کشور بدون سرمايه فرهنگي، محيط هاي اجتماعي و سياسي را در رسيدن به امنيت اجتماعي مطلوب ياري نخواهد کرد؛ چراکه کسب امنيت اجتماعي در گرو افزايش سرمايه فرهنگي توأم با فعاليت هاي وسيع فرهنگ سازي در قبال زندگي اجتماعي و جهت دادن به آنها در راستاي اعتلاي روز افزون احساس امنيت اجتماعي به صورت مستمر در پژوهش ها پيشنهاد شده که در واقع مورد تأييد نظريه پردازان اجتماعي و سياسي نيز قرار گرفته است .
چرا که از عوامل مهم بهبود امنيت و ارتقاء احساس امنيت و افزايش سرمايه فرهنگي ميتوان به سرمايه گذاري در پژوهش هاي بنيادي، پايه اي و کاربردي اشاره و در اين صورت است که جوامع براي نيل امنيت اجتماعي به عنوان پيش نياز توسعه اقتصادي و اجتماعي ميتوانند همگام با تغييرات نوين گردند و در واقع مديران به عنوان طراحان، هدايت گران و ادارهکنندگان اصلي واحدهاي امنيتي، قضايي، سياسي و انتظامي با اتخاذ راهکارهايي اثر بخش مبتني بر نتايج پژوهش هاي منسجم در ارتقاي سرمايه فرهنگي و امنيت هرچه بيشتر و بهتر تلاش نمايند و به تبع آن، جوامع خود را کارآمد، مفيد و مثمر ثمر به حال جامعه بسازند.