چکیده:
هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی نمایش خلاق بر اعتمادبهنفس کودکان 6-5 سال است. روش انجام پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیشآزمون- پسآزمون با دو گروه آزمایش و کنترل و مرحله پیگیری میباشد. بر اساس نمونهگیری هدفمند 30 نفر از کودکانی که نمرات اعتمادبهنفس آنها در پیشآزمون از نقطهی 75% توزیع نمرات (نمرهی 36) پایینتر بوده بهعنوان نمونهی پژوهش انتخاب شدند و بهطور تصادفی به دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) تقسیم شدند. گروه آزمایش طی 8 جلسه هر جلسه یک ساعت در فعالیتهای نمایش خلاق شرکت داده شدند. جهت تحلیل دادهها از آمار توصیفی و آمار استنباطی تحلیل واریانس یک راهه با اندازهگیری مکرر استفاده شد. اعتمادبهنفس دو گروه در پیشآزمون- پسآزمون و پیگیری (پس از گذشت 1 ماه از مداخلهگری) با استفاده از پرسشنامهی اعتمادبهنفس گنجی (1380)، اندازهگیری شد. نتایج این پژوهش نشان داد که نمایشخلاق بر افزایش اعتمادبهنفس کودکان 6-5 سال مؤثر بوده است و همچنین نتایج نشان داد که تأثیر مداخله تا مرحلهی پیگیری دوام نیافت.
This survey aimed to investigate the effectiveness of creative drama on self-confidence of 5-6 year-old children. This research was quasi-experimental method with pre-test and post-test with two control and experiment group and follow up stage. 30 children which their self-confidence scores in pre-test were lower from point of %75 of distribution of scores were selected as survey sample, and they divided in random to experiment (15) and control group (15). Experiment group participated in the activities of creative drama in 8 sessions for one hour. For data analysis, descriptive statistics and analysis of variance with repeated measure were used. To assess children’s self-confidence, Hesabi’s self-confidence scale (2008) was used. The results showed that creative drama has been effective on children’s self-confidence. Moreover, it was found that intervention effect did not last unit follow up stage
خلاصه ماشینی:
نتايج اين پژوهش نشان داد که نمايش خلاق بر افزايش اعتمادبه نفس کودکان ٦-٥ سال مؤثر بوده است و همچنين نتايج نشان داد که تأثير مداخله تا مرحله ي پيگيري دوام نيافت .
مالون ١ (١٩٩٤)، در پژوهش خود تحت عنوان "روش رفتاري افزايش اعتماد به نفس در کودکان مدرسه ي ابتدايي" به اين نتيجه دست پيدا کرده است که آموزش روابط بين فردي، دوست يابي، کنترل خشم در افزايش اعتمادبه نفس دانش آموزان دبستاني مؤثر بوده است .
دهستاني (١٣٨٦)، در تحقيق خود با عنوان ، بررسي "تأثير قصه گويي در آموزش مفاهيم علوم تجربي کودکان اول ابتدايي" به اين نتيجه - دست پيدا کرد که آموزش مفاهيم علوم به روش قصه گويي و نمايش خلاق باعث افزايش ميزان يادگيري دانش آموزان نسبت به شيوه هاي متداول در درس علوم تجربي بوده است .
صابري زفرقندي و ديگران (١٣٨٢)، در تحقيقي به بررسي "ميزان اعتمادبه نفس و برخي عوامل مرتبط با آن در دانش آموزان پسر دبيرستان هاي شهر سمنان " پرداختند و به اين نتيجه دست پيدا کردند که بين تعداد خواهر و برادر و همچنين پايه تحصيلي دانش آموزان با اعتمادبه نفس آنان رابطه معنيداري وجود دارد؛ بنابراين با توجه به شواهد موجود و تحقيقات به عمل آمده ، محقق پژوهشي را در ارتباط متغيرهاي مذکور در جامعه نيافته است .
بررسي تأثير نقش آفريني و فعاليت هاي نمايشي خلاق کودکان دوره پيش دبستاني بر رشد عاطفي ـ اجتماعي آنان در منطقه يک آموزش وپرورش تهران .