چکیده:
هدف این پژوهش بررسی اثربخشی «آموزش یکپارچهنگر توحیدی» بر صمیمیت زناشویی، باورهای ارتباطی و عملکرد خانواده است. روش این پژوهش «نیمهآزمایشی» با طرح پیشآزمون ـ پسآزمون با گروه گواه و پیگیری سه ماهه بوده است. جامعه آماری مطالعه والدین دانشآموزان یکی از مدارس پسرانه دوره ابتدایی در سال تحصیلی 96ـ97 شهر سبزوار بود که با استفاده از روش «نمونهگیری در دسترس» تعداد سی تن انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15 تن) و کنترل (15 تن) قرار گرفتند. برای گروه آزمایش هشت جلسه گروهدرمانی 90 دقیقهای به شیوه «یکپارچهنگری توحیدی» برگزار شد، ولی برای گروه کنترل هیچ مداخلهای صورت نگرفت. ابزار پژوهش سه مقیاس «صمیمیت زناشویی» «باورهای ارتباطی» و «عملکرد خانواده» بود که در جلسات پیشآزمون و پسآزمون و پیگیری در دو گروه اجرا شد. بهمنظور تجزیه و تحلیل دادهها، از تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر و آزمون «بنفرونی» استفاده گردید. نتایج نشان داد «آموزش یکپارچهنگر توحیدی» موجب بهبود صمیمیت زناشویی، باورهای ارتباطی و عملکرد خانواده گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل شد (0005/0>P). بنابراین، میتوان از «آموزش یکپارچهنگر توحیدی» برای ارتقای صمیمیت زناشویی، باورهای ارتباطی و عملکرد خانواده استفاده نمود.
The purpose of this research is to investigate the effectiveness of "integrative monotheistic education" on marital intimacy, communication beliefs and family functioning. The design used in this "quasi-experimental" research was pre-test-post-test with a control group and a three-month follow-up. The statistical population of the study included the parents of the students of one of the elementary boys' schools in the academic year 1997-1996 in Sabzevar city. The participants were selected using the available sampling method and were randomly divided into two experimental (15) and control (15) groups. For the experimental group, eight 90-minute group therapy sessions were held using the "monotheistic integration" method, but the control group received no treatment. The research instruments were three scales of "marital intimacy", "communication beliefs" and "family functioning" implemented in the pre-test and post-test and follow-up sessions in two groups. In order to analyze the data, repeated Measures ANOVA with Bonferroni test were used. The results showed that "integrative monotheistic education" improved marital intimacy, communication beliefs and family functioning in the experimental group compared to the control group (P<0.0005). Therefore, "integrative monotheistic education" can be used to improve marital intimacy, communication beliefs, and family functioning.
خلاصه ماشینی:
بهمنظور بررسي فرضيه تحقيق مبني بر بررسي اثربخشي آموزش يکپارچهنگر توحيدي بر صميميت زناشويي در والدين کودکان دبستاني از روش آماري «تحليل واريانس» با اندازهگيري مكرر استفاده شد كه نتايج آن در جدول (5) ارائه گردیده است: جدول 5: اثرات بين آزمودني و درون آزمودني حاصل از تحليل واريانس با اندازهگيري مكرر بر روي ميانگين صميميت زناشويي در گروه كنترل و آزمايش (رجوع شود به تصویر صفحه) براساس جدول (5) ميتوان گفت: در متغير «صميميت زناشويي» مقدار F مشاهده شده در سطح 05/0 تفاوت معناداري بين گروه آزمايش و كنترل نشان ميدهد.
بهمنظور بررسي فرضيه تحقيق مبني بر بررسي اثربخشي آموزش يکپارچهنگر توحيدي بر باورهاي ارتباطي در والدين کودکان دبستاني از روش آماري «تحليل واريانس» با اندازهگيري مكرر استفاده شد كه نتايج آن در جدول (6) ارائه شده است: جدول 6: اثرات بين آزمودني و درون آزمودني حاصل از تحليل واريانس با اندازهگيري مكرر بر روي ميانگين باورهاي ارتباطي در گروه كنترل و آزمايش (رجوع شود به تصویر صفحه) براساس جدول (6) ميتوان گفت: در بين باورهاي ارتباطي، مقدار F مشاهده شده باورهاي ارتباطي تغيييرناپذيري همسر، كمالگرايي جنسيتي و باور به تفاوتهاي جنسيتي در سطح 05/0 تفاوت معناداري بين گروه آزمايش و كنترل نشان ميدهد.
بهمنظور بررسي فرضيه تحقيق مبني بر بررسي اثربخشي آموزش يکپارچهنگر توحيدي بر عملكرد خانواده در والدين کودکان دبستاني از روش آماري «تحليل واريانس» با اندازهگيري مكرر استفاده شد كه نتايج در جدول (7) ارائه شده است: جدول 7: اثرات بين آزمودني و درون آزمودني حاصل از تحليل واريانس با اندازهگيري مكرر بر روي ميانگين عملكرد خانواده در گروه كنترل و آزمايش (رجوع شود به تصویر صفحه) بر اساس جدول (7)، در بين مؤلفههاي عملكرد خانواده، مقدار F مشاهدهشده نقش، كنترل رفتار، ارتباط و عملكرد كلي در سطح 05/0 تفاوت معناداري را بين گروه آزمايش و كنترل نشان ميدهد.